આજની પરીક્ષા સિસ્ટમ

આજની પરીક્ષા સિસ્ટમ<br /> <br /> વાદળ બંધાય એટલે મોરને કહેજો કે<br /> એના બચ્ચાને ટહુકો ગોખાવે.<br /> <br /> પક્ષીઓના બચ્ચાને કહી દેવાનું પાંખો હોય તેથી શું ?  માળામાંથી ઉડતા પહેલા તમારે એન્ટ્રન્સ એક્ઝામ આપવાની.<br /> <br /> માછલીઓને તરતા શીખવા માટે સ્વીમીંગ ક્લાસ ફરજિયાત છે.<br /> <br /> જંગલની પરીક્ષામાં first rank આવે તો જ સિંહને રાજા ગણવાનો.<br /> નાપાસ થશે તો સિંહનું ગર્જના કરવાનું લાયસન્સ રદ કરવામાં આવશે.<br /> <br /> પતંગિયાઓને કહીદો કે રંગો ઊપર નિબંધ લખીને લાવે.<br /> <br /> રેસમાં પહેલા આવવા માટે સસલાને મેરાથોન દોડાવો.<br /> કાચબા સામેની હરિફાઇ જીતવા માટે હવે સસલાને ટયુશનમાં મોકલો.<br /> <br /> મોરને એના મોરપીંછના સમ.<br /> Examiner ની સામે જો કળા નહિ કરી શકે તો આવતી કાલથી ટહુકા કરવાના બંધ.<br /> <br /> માછલીઓને માનસિક રીતે તૈયાર કરી દો કે પરીક્ષક કહેશે તો ઝાડ ઉપર પણ ચડવું પડે.<br /> પરીક્ષામાં જો પાસ થવું હોય તો કાચબાને પણ ઉડીને દેખાડવું પડે.<br /> <br /> ગધેડાઓને કહી દો પાઠ્ય પુસ્તકો વાંચીને<br /> intelligent બની જાય.<br /> <br /> હાથી જેવા ભારેખમ સપનાઓ ખભે લઈને<br />  તમારે ખિસકોલી બનીને પરીક્ષા આપવાની.<br /> <br /> બોસ, કીડી જેવી જાત લઈને<br /> તમારે હાથી હોવાની સાબિતી આપવાની....!!!                                            

આજની પરીક્ષા સિસ્ટમ

આજની પરીક્ષા સિસ્ટમ વાદળ બંધાય એટલે મોરને કહેજો કે એના બચ્ચાને ટહુકો ગોખાવે. પક્ષીઓના બચ્ચાને કહી દેવાનું પાંખો હોય તેથી શું ?  માળામાં...

+ Read more »

ચા ની ચિંતા કરો, કપ ની નહિ...

એક આખું ગ્રુપ કોલેજ<br /> છોડ્યાના ઘણા વર્ષો પછી<br /> પાછું ભેગું થયું.<br /> <br /> બધાજ મિત્રો સેટ હતા અને<br /> ઘણા પૈસા કમાઈ રહ્યા હતા.<br /> <br /> એ લોકો પોતાના ફેવરેટ<br /> પ્રોફેસરના ઘરે ભેગા થયા.<br /> <br /> પ્રોફેસર સાહેબે એમના<br /> કરીયર વિષે પૂછ્યું<br /> <br /> ધીરે ધીરે વાત જીવન માં<br /> વધતા સ્ટ્રેસ અને કામ ના<br /> વધતા પ્રેશર પર આવી ગઈ.<br /> આ મુદ્દા પર બધાજ એકમત હતા,<br /> <br /> ભલે એ હવે આર્થિક રીતે ઘણા<br /> મજબુત હતા પણ હવે<br /> એમના જીવનમાં એ મજા,<br /> સુખ અને શાંતિ નથી જે પહેલા હતી.<br /> <br /> પ્રોફેસર સાહેબ ખૂબ ધ્યાનથી<br /> વાત સાંભળી રહ્યા હતા,<br /> <br /> એ અચાનક ઉભા થયા અને<br /> કિચનમાં જઈને પાછા આવ્યા<br /> અને બોલ્યા,,<br /> <br /> 'ડીયર સ્ટુડન્ટ'<br /> હું તમારા બધા માટે ગરમા ગરમ<br /> 'ચા' બનાવીને આવ્યો છું,<br /> <br /> પણ પ્લીઝ તમે બધા કિચનમાં જઈને<br /> પોત-પોતાના માટે 'કપ' લેતા આવો.<br /> <br /> છોકરાઓ ઝડપથી અંદર ગયા<br /> ત્યાં જાત જાતના કપ મુક્યા હતા,<br /> બધાજ પોતાના માટે સારામાં સારો<br /> કપ શોધવા લાગ્યા.<br /> <br /> કોઈએ ક્રિસ્ટલ નો શાનદાર કપ<br /> ઉઠાવ્યો તો કોઈએ પોર્શીલેન નો કપ લીધો, તો કોઈએ કાચનો કપ સિલેક્ટ કર્યો.<br /> <br /> બધાના હાથમાં ચા આવી ગઈ<br /> પછી પ્રોફેસર સાહેબ બોલ્યા,<br /> <br /> "જો તમે ધ્યાન આપ્યું હોય તો,<br /> જે કપ દેખાવમાં શાનદાર અને<br /> મોઘાં હતા તમે એજ કપ લીધા છે,<br /> <br /> સાધારણ દેખાતા કપની તરફ જોયું પણ નથી."<br /> જ્યાં એક તરફ આપણા માટે<br /> <br /> સૌથી શ્રેષ્ઠ<br /> વસ્તુની ઝંખના રાખવી એક નોર્મલ વાત છે,<br /> <br /> ત્યાં બીજી તરફ એ આપણા જીવન માં<br /> સ્ટ્રેસ અને પ્રોબ્લેમ્સ લઈને આવે છે..<br /> <br /> ફ્રેન્ડસ, એતો પાક્કું છે કે કપ<br /> ચાની ક્વોલીટીમાં કોઈ બદલાવ નથી લાવતો,<br /> <br /> એ તો બસ એક સાધન છે<br /> જેના માધ્યમથી તમે ચા પીવો છો.<br /> અસલમાં તમને જે જોઈતું હતું<br /> <br /> એ માત્ર ચા હતી,<br /> કપ નહિ.<br /> છતાંય તમે બધા શ્રેષ્ઠ કપ ની પાછળજ ભાગ્યા,<br /> અને પોતાનો કપ લીધા બાદ બીજાના કપ ને<br /> નિહાળવા લાગ્યા.<br /> <br /> હવે એક વાતને ધ્યાનથી સાંભળો,<br /> <br /> "આપણું જીવન ચા સમાન છે,<br /> આપણી નોકરી, પૈસા,<br /> પોઝીશન કપ સમાન છે.<br /> એ બસ જીવન જીવવાના સાધનો છે<br /> ખુદ જીવન નહિ... અને<br /> આપણી પાસે કયો કપ છે<br /> એ ના તો આપણા જીવન ને<br /> ડીફાઇન કરે છે, ના તો એને ચેન્જ કરે છે.<br /> <br /> ચા ની ચિંતા કરો, કપ ની નહિ...<br /> <br /> દુનિયાના સૌથી ખુશકિસ્મત લોકો એ નથી<br /> જેની પાસે બધુંજ સર્વ શ્રેષ્ઠ છે,<br /> પણ એ લોકો છે જેની પાસે જે છે એનો સર્વ શ્રેષ્ઠ<br />  ઉપયોગ કરીને જીવન ને રંગીન બનાવે છે, મોજ માણે છે, અને ભરપુર જીવન જીવે છે.<br /> <br /> સાદગી થી જીવો,<br /> સૌને પ્રેમ કરો,<br /> સૌનો ખ્યાલ રાખો,<br /> જીવન નો આનંદ લો.<br /> એકબીજા સાથે<br /> જોડાયેલા રહો.<br /> આ જ સાચું જીવન છે.<br /> <br />  'જમાવટ' તો જીંદગીમાં હોવી જોઈએ....<br /> <br /> બાકી 'બનાવટ' તો આખી દુનિયા માં છે જ..<br /> <br /> 'હસતા' શીખો યાર.....<br /> 'રડતા' તો 'સમય' શીખડાવી દેશે..........                      

ચા ની ચિંતા કરો, કપ ની નહિ...

એક આખું ગ્રુપ કોલેજ છોડ્યાના ઘણા વર્ષો પછી પાછું ભેગું થયું. બધાજ મિત્રો સેટ હતા અને ઘણા પૈસા કમાઈ રહ્યા હતા. એ લોકો પોતાના ફેવરેટ પ...

+ Read more »

એક સાચો શિક્ષક શું કરી શકે ?? એક ખુબ જ પ્રેરણાદાયી પ્રસંગ…!!

એક સાચો શિક્ષક શું કરી શકે ?? એક ખુબ જ પ્રેરણાદાયી પ્રસંગ…!!<br /> <br /> એક દિવસ એક શિક્ષિકા બહેને નવમાં ધોરણના વિદ્યાર્થીઓને બે મોટા કાગળમાં પોતાના ક્લાસના વિદ્યાર્થીઓના નામ લખવા કહ્યું. દરેક નામની સામે તેમ જ નીચે બે લીટી ખાલી રાખવાનું કહ્યું. વિદ્યાર્થીઓને નવાઈ લાગી. થોડીક ઇન્તેજારી પણ થઇ કે બહેન શું કરવા માંગે છે ?<br /> <br /> શિક્ષિકા બહેને ત્યારબાદ દરેક વિદ્યાર્થીના નામની સામે જે તે વિદ્યાર્થીના સૌથી સારા ગુણો વિષે બધાને યાદ આવે તેટલું લખવાનું કહ્યું. દરેકે દરેક વિદ્યાર્થીના સદગુણને યાદ કરીને લખવામાં બધા વિદ્યાર્થીઓને ખાસ્સી વાર લાગી. આવા નવતર પ્રયોગનો આનંદ પણ આવ્યો. ક્લાસનો બાકીનો સમય પણ આજ કામમાં પૂરો થયો. શાળા છૂટ્યા બાદ દરેકે પોતાનું લખાણ શિક્ષિકા બહેનને સુપરત કરીને વિદાય લીધી.<br /> <br /> અઠવાડિયાના અંતે શિક્ષિકાબહેને દરેક વિદ્યાર્થીના નામવાળો એક એક કાગળ તૈયાર કર્યો. પછી તેના પર દરેક વિદ્યાર્થીએ તેના વિષે શું સરસ લખ્યું છે તેની યાદી તૈયાર કરી. સોમવારે ફરીથી ક્લાસ મળ્યો ત્યારે તેમણે દરેકને પોતાના નામવાળું લિસ્ટ આપ્યું. દરેક વિદ્યાર્થી આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઇ ગયો. દરેકના મોઢેથી આનંદના ઉદગારો સરી પડ્યા.<br /> <br /> અરે ! ભગવાન ! બધા મારા વિષે આટલું સરસ વિચારે છે ?……<br /> <br /> દરેકના હૃદયમાં મારા માટે આટલું બધું સન્માન હશે ? આવું તો મેં ક્યારેય સપને પણ વિચારેલું નહીં !…..<br /> <br /> બધા મને આટલું ચાહતા હશે તેની કલ્પના પણ મેં ક્યારેય નહોતી કરી…….!!<br /> <br /> આંખમાં આંસુ સાથે દરેક વિદ્યાર્થી આવા ઉદગારો વ્યક્ત કરતો ગયો. પોતાનું મહત્વ બીજાને મન આટલું બધું હશે એ કોઈના માનવામાં જ નહોતું આવતું ! એ દિવસ પૂરો થયો. ત્યારબાદ બધા જ વિદ્યાર્થીઓ એકબીજા સાથે હળીમળીને જ રહ્યા. કોણે કોના વિષે શું લખ્યું હતું તે કોઈ જાણતું ન હતું. એટલે બાકીના વર્ષો દરેક જણે બીજાની લાગણી ન દુભાય તેનો બરાબર ખ્યાલ રાખ્યો. મહીનાઓ વીતી ગયા. આ વાત પણ ભુલાઈ ગઈ.<br /> <br /> ઘણા વર્ષો પછી એ જ શહેરનો એક વિદ્યાર્થી વિયેટનામની લડાઈમાં માર્યો ગયો. એનું નામ માર્ક. એનું શબ ગામમાં લાવવામાં આવ્યું. દેશને ખાતર ખપી જનાર જવાંમર્દને શ્રદ્ધાંજલિ આપવા લોકો ઉમટી પડ્યા. પેલાં શિક્ષિકા બહેન પણ તેમાં સામેલ હતા. જયારે તેમણે અશ્રુભરી આંખે – મારા વ્હાલા વિદ્યાર્થી ! – એમ કહીને કોફીન ઉપર ફૂલો વેર્યા ત્યારે બાજુમાં ઉભેલ એક અન્ય સૈનિક નજીક આવ્યો.<br /> <br /> ધીમેથી તેમણે કહ્યું – શું તમે જ માર્કના નવમાં ધોરણના ક્લાસટીચર છો મેડમ ?<br /> <br /> હા, કેમ ? – શિક્ષિકા બહેન ને આશ્ચર્ય થયું.<br /> <br /> ના, કંઈ નહીં. માર્ક તમારા વિષે હંમેશા ખૂબ જ કહેતો રહેતો. તમને એ હંમેશા અતિ આદરથી યાદ કરતો.<br /> <br /> ત્યારપછી ત્યાં હાજર રહેલા સમુદાયમાં થોડીક ગુસપુસ શરુ થઇ ગઈ.<br /> <br /> અંતિમ ક્રિયા પતી ગયા પછી પ્રાર્થના માટે બધા એકઠા થયા. ત્યારે એક સજ્જન પેલાં શિક્ષિકા બહેનની પાસે આવ્યા અને અત્યંત માનપૂર્વક બોલ્યા – નમસ્તે ! તમે જ માર્કના નવમાં ધોરણના કલાસ ટીચર છોને ?<br /> <br /> જુઓ, માર્ક મરાયો ત્યારે એના ખિસ્સામાંથી અ કાગળ મળેલો. એના પર માર્કે પોતાના હાથે લખેલું છે કે ‘ નવમાં ધોરણના અતિઆદરણીય કલાસ ટીચર તરફથી મળેલી સર્વોત્તમ ભેટ.’<br /> <br /> સેલોટેપ વડે ઠેકઠેકાણેથી ચોંટાડેલો એ કાગળ કેટલી બધી વખત ખોલેલો અને ફરીથી ગડી વળાયેલો હશે એ એની સ્થિતિ પરથી સ્પષ્ટ દેખાઈ આવતું હતું. કાગળ જોઇને શિક્ષિકા બહેન ગળગળા થઇ ગયા. એ પેલો જ કાગળ હતો જે એક દિવસ એમણે ક્લાસના દરેક વિદ્યાર્થીને એમના અંગે બીજા વિદ્યાર્થીઓ શું સરસ વિચારે છે તે નોંધીને આપેલો.<br /> <br /> બહેન !….. માર્કની જ બેરેકમાં સાથે રહેલો અન્ય એક સૈનિક બોલ્યો. – માર્ક હંમેશા કહેતો કે આ કાગળ એના જીવનની સૌથી અમૂલ્ય ભેટ હતી.<br /> <br /> એ જ સમયે એક અન્ય યુવતી ત્યાં આવી. બોલી. – હા બહેન ! મારા પતિએ પણ એમનો આવો જ કાગળ મઢાવીને ફ્રેમ કરાવીને ઘરમાં રાખ્યો છે !<br /> <br /> અરે મારા પતિએ તો અમારા લગ્નના આલબમમાં સૌથી પ્રથમ પાને આવો જ કાગળ લગાવ્યો છે !<br /> <br /> અને હું તો હંમેશા માર્કની જેમ જ આ કાગળ મારા ગજવામાં જ રાખું છું. મારી જિંદગીની પણ એ એક કિંમતી ભેટ છે !<br /> <br /> અન્ય એક યુવકે પોતાના ખિસ્સામાંથી એવો જ એક કાગળ કાઢીને બધાને બતાવ્યો.<br /> <br /> વાતાવરણમાં અહોભાવથી ભરેલી શાંતિ છવાઈ ગઈ. આંખમાં આંસુ અને આદરથી ત્યાં ઉપસ્થિત દરેક વ્યક્તિ પેલાં શિક્ષિકા બહેનને જોઈ રહી. હવે રડવાનો વારો શિક્ષિકા બહેનનો હતો. દરેક વિદ્યાર્થીના માથે હાથ મૂકીને એ ખૂબ જ રડ્યા.<br /> <br /> એક નાનકડો પ્રસંગ જીવનને કેવો વળાંક આપી શકે ? બીજા લોકોએ આપણા માટે કહેલા થોડાક સરસ શબ્દો આપણી જિંદગીને સુંદર ઘાટ આપી દેતા હોય છે. આપણે હંમેશા બીજા અંગે વાત કરતા કે બોલતા આટલો જ ખ્યાલ રાખીએ તો ખાતરીથી એ લોકો એ શબ્દોને મઢાવીને જ રાખવાના……!<br /> <br /> આપણે આપણા મિત્રો, સ્નેહીઓ તેમ જ સગાવહાલાઓને કહીએ કે આપણે એમને કેટલા ચાહિયે છીએ, આપણા માટે એ લોકો ખૂબ જ મહત્વના છે, આપણે એમને ખૂબ જ આદરથી જોઈએ છીએ, એ લોકોના ક્યાં સદગુણો આપણને પ્રેરણા આપે છે અને મુશ્કેલીના સમયમાં માર્ગદર્શન પણ આપે છે…….<br /> <br /> ચાલો, ખૂબ મોડું થાય તે પહેલાં દુનિયાને કહી દઈએ કે અમે તને ખૂબ જ ચાહીએ છીએ…….!!!                       <br /> <div> <br /></div>

એક સાચો શિક્ષક શું કરી શકે ?? એક ખુબ જ પ્રેરણાદાયી પ્રસંગ…!!

એક સાચો શિક્ષક શું કરી શકે ?? એક ખુબ જ પ્રેરણાદાયી પ્રસંગ…!! એક દિવસ એક શિક્ષિકા બહેને નવમાં ધોરણના વિદ્યાર્થીઓને બે મોટા કાગળમાં પોતાના ક...

+ Read more »

અંજલિ ગુજરાતને

જય વસાવડા લિખિત આટલી સરસ<br /> અંજલિ ગુજરાતને ભાગ્યે જ કોઈએ<br /> આપી છે :-<br /> પુનરાવર્તન કરવું ગમે તેવી આ ગુર્જર<br /> સ્તુતિ ફરી ફરીને share કરવાનું ગમે<br /> તેવી છે<br /> આ ગુજરાત છે....... (<br /> જેના મેળામાં રાજુડીનો ને’ડો લાગે<br /> છે એ ગુજરાત.<br /> જયાં રૂપની પૂનમ પાછળ પાગલ થઇ<br /> અફીણી આંખના ગીતો ઘોળાય છે, એ<br /> ગુજરાત.<br /> ઘોલર મરચાંના લાલ હિંગોળક રંગનું<br /> ગુજરાત.<br /> શિવતાંડવમાં પડેલા સતીના હૃદયને<br /> ગબ્બર પર સાચવીને બેઠેલું ગુજરાત.<br /> ફળફળતાં ઢોકળાં જેવું નરમ અને<br /> માફાળા ગાડાની ધુંસરી જેવું નક્કર<br /> ગુજરાત...........<br /> હું સિકસર મારતી વખતે યુસુફ પઠાણના<br /> કાંડાની ફૂલી ગયેલી નસમાં રક્ત<br /> બનીને ધસમસું છું,<br /> અને પરેશ રાવલના ચહેરા પર અંકાતા<br /> રમતિયાળ સ્મિતમાં ઝગમગું છું. હું હેમુ<br /> ગઢવીના કસુંબલ કંઠનો અષાઢીલો<br /> ટહુકો છું અને કલ્યાણજીભાઇએ<br /> કલેવાયોલીન પર છેડેલી બીનની<br /> સર્પિલી તાન છું. કેડિયાની ફાટફાટ<br /> થતી કસોને તોડતો માલધારીનો<br /> ટપ્પો છું, અને દામોદર કુંડની પાળીએ<br /> ગિરનારી પરોઢના સોનેરી<br /> ઉજાસમાં કેસર ઘોળતું હું<br /> નરસિંહનું પ્રભાતિયું છું. ભારતની<br /> વાંકી રે પાઘલડીનું ફુમતું છું હું,<br /> ગુજરાત !!!!!!!!!<br /> સમગ્ર પૃથ્વીના પટ પર માત્ર એક જ<br /> એવું હું રાજય છું, જેણે બે રાષ્ટ્રોના<br /> રાષ્ટ્રપિતાઓ સજર્યા છે. મારા<br /> કાઠિયાવાડના પોરબંદરમાંથી<br /> ભારતના મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી<br /> અને મોટી પાનેલીમાંથી<br /> મોહમ્મદઅલી જીન્નાહ!<br /> મારામાં જગતના ઇતિહાસને પડખું<br /> ફેરવીને પલટાવી દેવાની તાકાત છે,<br /> અને તાનસેનના દિલ્હીમાં ઉઠેલા<br /> દાહને વડનગરમાં શમાવી દેવાની<br /> અમીરાત છે.........<br /> મારામાં ધરતીની છાતી ચીરીને<br /> નકશો કંડારનારા ઇન્દુલાલ<br /> યાજ્ઞિકો વસે છે,અને નકશાઓનો<br /> એક ઝાટકે આકાર બદલાવી દેનાર<br /> સરદાર પટેલ પણ શ્વસે છે. ફિલ્ડ માર્શલ<br /> જનરલ સામ માણેકશાની જીભ પર<br /> મારી ભાષા હતી, અને ભારતભરમાં<br /> ક્રિકેટનો પાયો નાખનાર જામ<br /> રણજી મારી ગોદનું ફરજંદ હતો. મારા<br /> સંતાનો વિના ભારતના ફિલ્મ<br /> ટીવી યુગનું અસ્તિત્વ નથી.<br /> મહેબુબખાનથી મનમોહન દેસાઇ,<br /> આયેશા ટાકિયાથી હિમેશ રેશમિયા<br /> સુધી ગુજરાતની અહાલેક વાગે છે........<br /> વ્હાલા, હું ગુજરાત છું.<br /> હું આખા એશિયામાં સંભળાતી<br /> ગીરના સિંહની ખુમારીભરી ડણક છું<br /> અને એવા ડાલામથ્થા સાવજની<br /> કેશવાળીમાં આંગળીઓ ફેરવનાર<br /> આપા દાના જેવા સંતોના ભજનોની<br /> ચાનક છું. હું પરબવાવડીના છું. મારી<br /> વીજળીના ચમકારે ગંગાસતીએ<br /> મોતીડાં પરોવ્યા છે અને મારી<br /> બળબળતી રેતી પર શ્વાન સંગાથે<br /> પાણી લઇ દાદા મેકરણ ઘુમ્યા છે.<br /> મધરાતે એકતારા પર ગુંજતા દાસી<br /> જીવણના ભજનમાં હું છું અને ભવસાગર<br /> હાલકડોલક થતી જેસલ જાડેજાની<br /> નાવડી તારવી જનાર સતી<br /> તોરલના કીર્તનમાં હું છું.<br /> મોરારિબાપુના કંઠે ગવાતી ચોપાઇ<br /> છું, અને રમેશભાઇ ઓઝાના કંઠે ગવાતા<br /> શ્રીનાથજી પણ! જમિયલશાહ<br /> દાતાર અને ગેબનશાહ પીરોની<br /> અઝાન પર ઝૂકતું મસ્તક પણ હું છું.....<br /> મારી છાતી પર પ્રિયદર્શી<br /> અશોકના શિલાલેખ છે.<br /> પાવાગઢની ગોદમાં પડેલું યુનેસ્કોની<br /> વર્લ્ડ હેરિટેજ સાઇટનું ચાંપાનેર છે.<br /> મારા કાળજડે ધમધમતું લોથલ જેવું બંદર<br /> છે, અને સંસ્કૃતિના ટીંબા નીચે અડીખમ<br /> ઉભેલું ધોળાવીરાનું નગર છે. મેં રાજા<br /> નૌસોરસ જેવા ડાયનાસોરના ઈંડાઓ<br /> સાચવ્યા છે, અને ગામેગામ ફિલ્મી<br /> શૂટિંગ થાય એવા રજવાડી મહેલો<br /> ખીલવ્યા છે. મારી ગુફાઓમાં<br /> બુદ્ધના ઓમ મણિપદ્મે હૂમનો<br /> ધીરગંભીર નાદ ગુંજે છે. મારી<br /> શેરીઓમાં નવકાર મંત્રની વૈશ્વિક<br /> પ્રાર્થનાનો સાદ ગાજે છે. મારી<br /> બર્થ સર્ટિફિકેટમાં રાજકીય ઉંમર<br /> ૫૦ની હશે, પણ મારી ઉંમર કેટલી છે એ<br /> મને ખુદને ખબર નથી.<br /> હું ઉચ્છંગરાય ઢેબરની ગાંધીટોપીમાં<br /> બેસીને હીંચકતું બાળક હતું, અને<br /> જીવરાજ મહેતાના ખાદીના<br /> ઝભ્ભાના સળમાંય હું લપાતું હતું.<br /> માધવસિંહ સોલંકીના<br /> સાહિત્યપ્રેમી ચશ્માની ફ્રેમ પર હું<br /> પગ લંબાવી બેઠું છું અને ચીમનભાઇ<br /> પટેલના ચળકતાં લલાટમાં મેં મારૂં<br /> પ્રતિબિંબ શોઘ્યું છે. કેશુભાઇની<br /> ફાફડા- મરચાં સાથેની ચાની<br /> અડાળીના મેં ઘુંટ પીધા છે અને<br /> શંકરસિંહ બાપુની ટનાટન વાતોને<br /> બડી મુગ્ધતાથી સાંભળી છે અને હા,<br /> મારા આ ગોલ્ડન બર્થ ડે માટે જ જાણે<br /> મને નરેન્દ્ર મોદી મળ્યા છે. એમની<br /> દાઢી ને ગમ્મતથી ખેંચવી મને ગમે છે-<br /> અને એમને લીધે જ મારી આ ધમાકેદાર<br /> પાર્ટીના ગેસ્ટલિસ્ટમાં આખી<br /> દુનિયા છે. એમણે મને હવામાં ઉછાળીને<br /> ગેલની કિલકારીઓ કરાવી છે, અને<br /> સતત પહેરવા માટે નવા નવા ‘વા-વા’<br /> આપ્યા છે.<br /> અરે વાહ, હું ગુજરાત છું!<br /> મારા અફાટ લાંબા સાગરકાંઠાને<br /> ખેડીને નાનજી મહેતાએ આફ્રિકા સર<br /> કર્યું છે,અને એ જ દરિયાના મોજાંની<br /> થપાટો ખાઇ ખાઇને ભારતની નંબર<br /> વન કંપની બનાવી જનાર ધીરૂભાઇ<br /> અંબાણીનો પિંડ ઘડાયો છે. અમેરિકન<br /> મેગેઝીનોમાંચમકતાં અબજપતિ<br /> અઝીમ પ્રેમજી, તુલસી તંતી કે ગૌતમ<br /> અદાણીનું પણ હું વતન છું... અને મેં જ<br /> જતનથી નિરમા, કેડિલા, એલેમ્બિક,<br /> ટોરન્ટ, અજંતા,<br /> રસના, બાલાજી અને અફકોર્સ ટાટા<br /> જેવી બ્રાન્ડસના પારણાં<br /> હીંચોળ્યા છે. સુરતના હીરાની હું<br /> પાસાદાર ચમક છું અને પાટણના<br /> પટોળાંની આભલા મઢેલી ઝમક છું.<br /> રવિશંકર રાવળ અને<br /> કનુ દેસાઈની હું રેખાઓ છું. સપ્તકના<br /> તબલાની થાપ અને કુમુદિની-<br /> મૃણાલિનીના નૃત્યના ઠેકાઓ હું છું.<br /> હું છું સર ભગવતસિંહજીના<br /> ભગવદગોમંડલના ફરફરતા<br /> પાનાઓમાં, હું છું સયાજીરાવ<br /> ગાયકવાડના પેલેસની દીવાલો પર<br /> મલપતાં રાજા રવિવર્માનાચિત્રોમાં! હું પગથિયા ઉતરૂં છું અડાલજની<br /> વાવમાં અને પગથિયા ચડું<br /> છું, અમદાવાદની ગુફાના! લખતરની<br /> છત્રી મારા તડકાને ટાઢો કરે છે અને<br /> સીદી સૈયદની જાળી એ જ તડકાથી<br /> મારી હથેળીમાં જાણે મહેંદીની ભાત<br /> મૂકે છે.<br /> હઠીસિંગની હવેલીના ટોડલે ખરતું<br /> હેરિટેજનું પીછું હું છું અને ધોરડોના સફેદ<br /> રણમાં ચૂરચૂર થઈ જતું નમકનું સ્ફટિકમય<br /> ચોસલું હું છું.....<br /> ઇડરના કોતરો સૂસવાટા મારતો પવન<br /> પણ હું છું, અને નલીયામાં ઠરીને પડતું<br /> હિમ પણ ! નવસારીના દાદાભાઈ<br /> નવરોજીની પારસી અગિયારીનો<br /> આતશ પણ મારો છે, અને ગોઘૂલિ ટાણે<br /> સોમનાથના શિવાલયમાં ઘંટારવ<br /> સાથે થતી આરતીની અગ્નિશિખા<br /> પણ મારી છે. મહાલના જંગલોમાં<br /> પાણીમાં ઠેકડાં મારતા આદિવાસી<br /> બાળકો મારા ધાવણથી ઉછરે છે, અને<br /> લાલ લાલ સનેડો ગાઈને ચ્યોંચ્યોં<br /> જતા છોરા-છોરીઓ ય મારા ગાલે<br /> બચ્ચી ભરે છે.<br /> ગોંડલના ફાફડા-ભજીયાના ટેસડા<br /> મારી જીભમાંથી ઝરે છે અને સુરતની<br /> રતાળુની પુરી ખાવાથી પડતો શોષ<br /> પણ મારા ગળે પાંગરે છે. હળવદના<br /> ચૂરમામાં રેડાતી ઘીની લચપચતી<br /> ધાર છું હું, વડોદરાની ભાખરવડી<br /> ખાધા પછીનો સીસકાર છું હું.<br /> ભાવનગરી ગાંઠિયામાં મરીનો<br /> દાણો હું છું, અને રાજકોટના સંચાના<br /> આઈસ્ક્રીમ પર મુકાયેલો ચેરીનો<br /> બોલ પણ હું જ છું. મેં જેટલા રસથી<br /> એકલવીર જોધા માણેક, દાના દુશ્મન<br /> જોગીદાસ ખુમાણની બહારવટાની<br /> શૌર્યકથાઓના ઘૂંટડા ભર્યા છે,<br /> એટલા જ રસથી વલસાડની હાફૂસ અને<br /> જૂનાગઢની કેસરના અમૃતરસના પણ<br /> ઘૂંટડા ગટગટાવ્યા છે. મારી<br /> થાળીમાં ષટરસ છે, મારા હોઠ પર<br /> પાનથી લાલ થયેલ તંબોળરસની<br /> લાલિમા છે, અનેમારા ગલોફામાં<br /> ઝેરી ગૂટકાના ચાંદાની કાલિમા<br /> પણ છે.<br /> હું ગુજરાત છું!<br /> સ્ટેચ્યુ ઓફ લિબર્ટીની મશાલમાંથી<br /> અંગારા લઈને અમેરિકા અજવાળનાર<br /> અને બિગ બેન ટાવરના ડંકા તળે ડંકો<br /> વગાડનાર એન.આર.જી.(Non-Resident<br /> Gujarati) છું હું. વાયબ્રન્ટ<br /> મકરસંક્રાંતિના પતંગ ચગાવવા કરતા<br /> કાપવાનો વઘુ શોક રાખનાર<br /> કાચપાયેલો માંજો છું હું. હું હજાર નંગ<br /> પુસ્તક નથી જીરવી શકતું, પણ રોજ<br /> અડધો કરોડ અખબારી નકલો પચાવી<br /> જાઉં છું! કણબીનું હળ છું, કસબીની<br /> હથોડી છું. હું હોળીની પીળી ઝાળ છું<br /> અને દીવાળીની સતરંગી રંગોળી છું.<br /> હું નર્મદના ડાંડિયે પીટાયેલા મારા<br /> આકારનો પોકાર છું. હું કાકાસાહેબ<br /> કાલેલકર અને ફાધર વાલેસનું સાસરિયું<br /> છું. હું મુનશીની અસ્મિતા છું અને<br /> મેઘાણીની રસધાર છું...........<br /> મિયાં ફૂસકીની ટોપી અને ગલબા<br /> શિયાળની જામફળની ટોપલી યે<br /> મારી જ હતી. બકોર પટેલના હાથ પર<br /> પડતી વાઘજીભાઈની હું તાળી છું. મેં<br /> અનુભવી છે પીળા રૂમાલની ગાંઠની<br /> ભીંસ, સેના બારનિશની ચુસ્ત<br /> છાતીએ સંપુટ આપનારી મારી<br /> હથેળીના સળ ઉઠેલા છે. નૌતમલાલની<br /> ચાંદીની મૂઠવાળી લાકડીની ઠક ઠક<br /> મને હજુ સંભળાય છે. છ અક્ષરના<br /> નામમાંથી ઉઠેલો ત્રણ અક્ષરના<br /> નામનો સોનલવરણો પોકાર મારા<br /> કાળજે ત્રોફાય છે. મોબાઈલની<br /> કોલર ટયુનમાં નયનને બંધ રાખીને<br /> ગઝલ સંભળાય ત્યાં હું રણકું છું.<br /> પન્નાભાભી જાય છે, પણ આભડછેટ<br /> જતી નથી એ વિચારે હું ઝબકું છું. ઉપેન્દ્ર<br /> ત્રિવેદી-રમેશ મહેતાનો લહેકો પણ હું છું<br /> અને કાંતિ મડિયા- સિઘ્ધાર્થ<br /> રાંદેરિયાનો રંગીલો ચટકો પણ હું છું.<br /> હું તોફાની ટપુડો છું, હું તુલસી<br /> વિરાણી છું, મારે ત્યાં કંકુ ખરે ને સૂરજ<br /> ઉગે છે,અને મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમે<br /> છે........<br /> હા, હું ગુજરાત છું.<br /> મારો બર્થ ડે છે, છતાં ય મને કેમ કોઈ<br /> ગંદકીથી દૂર નિર્મળ રાખતા નથી?<br /> કેમ મારા આખા ય શરીરની નસેનસમાં<br /> પડી ગયેલા ખાડા પુરાતા નથી? હજુ<br /> ય હું ફફડું છું કે કોઈ લુખ્ખો મવાલી<br /> દાદાગીરીથી મારી કેક પરથી<br /> મીણબત્તીઓ ચોરી જશે અને પોલીસ<br /> એફઆઈઆર પણ નહીં નોંધે તો?<br /> આટઆટલી રમણીયતા પછી શું મારે<br /> રમખાણોથી જ ઓળખાવાનું છે?<br /> ચકલીને ય ન સાચવી શકનાર મારા<br /> ગુજરાતીઓ મને સાચવશે? કે પછી<br /> ગૌમાતાની વંદના કરી ગાયનું દૂધ જ<br /> ન પીવા જેવો દંભ કરશે? ક્યાં સુધી<br /> મારા ગૌરવને બદલે જ્ઞાતિ ગર્વ જ<br /> સાંભળી મારે માથું દુઃખાડવું પડશે? ક્યારે<br /> હું અંકિત ફડિયા કે ગીત શેઠી<br /> પરફોર્મન્સથી ઓળખાઈશ અને માત્ર<br /> એમના બેન્ક બેલેન્સથી નહિ? ક્યારે<br /> મારી આંખો ઠારનાર ઉડતા<br /> પતંગિયા જેવા મારા ખરા સ્વર્ણિમ<br /> ભવિષ્ય જેવા યુવક યુવતીઓને પ્રેમ<br /> કરવા, આનંદ કરવા, સત્ય શોધવા માટે<br /> મોકળું મેદાન અને અનંત આકાશ મળશે?<br /> રિમેમ્બર, હું એડજસ્ટેબલ છું, ફ્લેક્સીબલ છું<br /> અને એટલે જ મોડર્ન એન્ડ પ્રોગ્રેસિવ<br /> છું. વેપાર મારી આવડત છે, નબળાઈ<br /> નથી. જવાહરલાલથી જીન્નાહના<br /> વેવાઈઓ મારી ભાષા બોલ્યા છે. મેં<br /> દેશને પહેલા બિનકોંગ્રેસી<br /> વડાપ્રધાન મોરારજીભાઈ આપ્યા<br /> છે. અને આખી દુનિયામાં, આખા દેશમાં<br /> જ્યારે કોઈ પણ રિઝર્વ બેન્કની નોટને<br /> હાથમાં પકડશે... ત્યારે એને એના પર<br /> એક ગુજરાતીનું બોખું સ્મિત જોવા<br /> મળશે. અત્યાર સુધીમાં મેં પેદા કરેલા<br /> સર્વશ્રેષ્ઠ ગુજરાતીનું! જ્યાં હું છું, ત્યાં<br /> સદાકાળ ઉત્સવ છે, હું નર્મદા તીરે<br /> વિસ્તરેલો કબીરવડ છું.<br /> હું બોસ છું.<br /> બાપુ, હું ગુજરાત છું.<br /> <div> <br /></div>

અંજલિ ગુજરાતને

જય વસાવડા લિખિત આટલી સરસ અંજલિ ગુજરાતને ભાગ્યે જ કોઈએ આપી છે :- પુનરાવર્તન કરવું ગમે તેવી આ ગુર્જર સ્તુતિ ફરી ફરીને share કરવાનું ગમે ત...

+ Read more »

પુસ્તકનું મહત્વ

એક ખેતરના ખૂણા પર મકાન બનાવીને એક કુટુંબ રહેતું હતું. માં-બાપ, દાદાજી, તેમનો પૌત્ર. માં-બાપ રોજે મજુરી ઉપર નીકળી જતા, અને ઘરે દાદાજી અને દસ વરસનો પૌત્ર જ રહેતા. દાદાજી રોજે સવારે વહેલા ઉઠીને બારી પાસે મુકેલી ખુરશી પર બેસીને પુસ્તકો વાંચતા રહેતા.<br /> <br /> એક દિવસ પૌત્રએ પૂછ્યું: “દાદા...હું તમારી જેમ જ બુક્સ વાંચવાનો પ્રયત્ન કરું છું, પણ હું તેમાં કઈ સમજતો નથી. અને હું જે કઈ પણ સમજુ છું એ એક-બે દિવસમાં ભૂલી જાઉં છું. ઘણીવાર તો બુક બંધ કરું ને પાછળ બધું ભુલાઈ જાય છે. તમે પણ બધું ભૂલી જાઓ છો. તો પછી પુસ્તકો અને કહાનીઓ વાંચવાનો મતલબ શું?”<br /> <br /> દાદાજી હસ્યા, અને ઉભા થઈને રસોડામાં ગયા અને લોટ ચાળવાનો ગંદો હવાલો લઈને આવ્યા. પોતાના પૌત્રને કહ્યું: “આ હવાલો લે, અને બહાર ખેતરમાં જતા પાણીના ધોરીયા માંથી હવાલો ભરીને લેતો આવ. મારે આ હવાલામાં સમાય એટલું પાણી જોઈએ છે.”<br /> <br /> દીકરાને જેમ કહેલું તેમ કર્યું, પરંતુ હવાલો ભરીને દોડતો દાદાજી પાસે આવ્યો એ પહેલા જ હવાલાના કાણાઓ માંથી બધું પાણી લીક થઇ ગયું. દાદાજી હસ્યા અને કહ્યું: “બીજી વાર ભરતો આવ, પરંતુ આ વખતે ઝડપથી દોડીને આવજે.” દીકરો બીજી વાર ગયો, પણ ફરીથી તે દાદાજી પાસે પહોંચે એ પહેલા હવાલો ખાલી હતો! હાંફતા-હાંફતા તેણે દાદાજીને કહ્યું કે આ હવાલામાં તો પાણી ભરીને લાવવું અશક્ય લાગે છે. હું એક ગ્લાસમાં કે લોટામાં ભરતો આવું.<br /> પરંતુ દાદાજી કહે: “ના. મારે આ હવાલામાં સમાય એટલું પાણી જ પીવું છે! મને લાગે છે તું સરખી કોશિશ નથી કરી રહ્યો.” છોકરો ફરી બહાર ગયો, અને પૂરી ઝડપથી દોડતો આવ્યો, પણ હવાલો ફરી ખાલી જ હતો! થાકીને જમીન પર બેસીને દાદાજીને તેણે કહ્યું: “દાદા...કહું છું ને...આ નકામું છે. ના ચાલે.”<br /> <br /> “ઓહ... તો તને લાગે છે કે આ નકામું કામ છે?” દાદાજીએ કહ્યું, “-તું એકવાર હવાલા સામે તો જો.”<br /> <br /> છોકરાએ હવાલાને જોયો અને પહેલીવાર તેણે જોયું કે હવાલો બદલાઈ ગયો હતો. તે જુના ગંદા હવાલા માંથી ધોવાયેલો, ચોખ્ખો, ચળકતો હવાલો બની ગયો હતો. તેના દરેક મેલ ધોવાઇ ગયા હતા.<br /> <br /> દાદાજીએ હસીને કહ્યું: “બેટા...જયારે તમે પુસ્તકો વાંચો ત્યારે આવું થાય છે. તું કદાચ બધું સમજે નહી, કે બધું યાદ ન રહે, પરંતુ જયારે તમે વાંચો, ત્યારે તમે બદલાતા હો છો. અંદર અને બહાર પણ. કોઈ પણ કહાની કે કોઈ સારી વાત તમને અંદરથી થોડા ધોઈ નાખે છે, અને તમારો મેલ દુર કરે છે.”<br /> ---<br /> <div> <br /></div>

પુસ્તકનું મહત્વ

એક ખેતરના ખૂણા પર મકાન બનાવીને એક કુટુંબ રહેતું હતું. માં-બાપ, દાદાજી, તેમનો પૌત્ર. માં-બાપ રોજે મજુરી ઉપર નીકળી જતા, અને ઘરે દાદાજી અને દસ ...

+ Read more »

શિક્ષક એટલે કોણ?

શિક્ષક એટલે કોણ?<br /> ખુબજ મજાની વાત છે!<br /> અને છતાંયે છે કંપાવી મૂકે તેવી!<br /> <br /> એક શાળાના આચાર્ય એ વિદાય સમારંભના પ્રવચન માં કહેલું કે,<br /> <br /> “ડોક્ટર તેના બાળકને ડોક્ટર બનાવવા માગતો હોય છે,<br /> એંજીનીયર તેના બાળકને એંજીનીયર બનાવવા માગતો હોય છે,<br /> અને કોઈ બિઝનેસમેન તેના બાળકને કોઈ કંપની નો સીઈઓ બનાવવા માગતો હોય છે!<br /> <br /> પરંતુ એક શિક્ષક પણ તેના બાળકને આમાનું જ કૈંક બનાવવા માંગતો હોય છે!<br /> કોઈ ને ય પોતાની અંગત પસંદગીથી શિક્ષક બનવું નથી.<br /> <br /> ઘણું દુ:ખદ છે, પરંતુ હકીકત છે!<br /> <br /> ભોજન સમારંભમાં ટેબલ ની ફરતે બેઠેલા મહેમાનો જિંદગી વિષે ચર્ચા કરી રહ્યા હતા. એક વ્યક્તિ જે કોઈ કંપની ના સીઈઓ હતા, તેમણે શિક્ષણ માં રહેલ મુશ્કેલી ની ખુલાસાવાર ચર્ચા કરવાનો નિર્ણય કર્યો. તેમણે દલીલ કરી કે, “જે વ્યક્તિ એ પોતાની જિંદગી ના ઘડતર માટે શિક્ષણને શ્રેષ્ઠ વિકલ્પ તરીકે પસંદ કરેલ હોય, તેની પાસેથી કોઈ એક બાળક શું શીખી શકે?”<br /> <br /> પોતાના મુદ્દા ઉપર વધુ વજન આપવાના હેતુથી તેમણે ટેબલના બીજા છેડે બેસેલા એક મહેમાન ને કહ્યું,<br /> <br /> “પ્રામાણિકતાથી કહેજો બોની, તમે શું બનાવો છો?” એમનો મતલબ કમાણી થી હતો.<br /> <br /> શિક્ષિકા શ્રીમતિ બોની, પોતાની પ્રામાણિક્તા તેમજ નિખાલસતા માટે પ્રખ્યાત હતા. તેમની જવાબ આપ્યો,<br /> <br /> “તમારે જાણવું છે, હું શું બનાવું છું?<br /> (એમણે એકાદ શ્વાસ લેવા પૂરતા અટકી ને વાત આગળ ચલાવી)<br /> <br /> “બાળકોએ કલ્પના પણ કરી હોય તેના કરતાં વધુ મહેનત તેમની પાસે કરાવું છું<br /> <br /> તેમને મળેલા C+ ગ્રેડ નું મહત્વ તેમણે પરમ વીર ચક્ર કરતાં પણ વધુ લાગે, એવો અનુભવ કરાવું છું<br /> <br /> જે માં-બાપ તેમના પાંચ મિનિટ પણ શાંત બેસાડી શકતા નથી, તેમને પિસ્તાળીસ મિનિટના પિરિયડમાં સળંગ બેસાડુ છું અને તે પણ, આઈ-પોડ, ગેઇમ ક્યુબ, કે, ભાડે લાવેલી ફિલ્મની CD વગર!<br /> <br /> તમારે જાણવું છે હું શું બનાવું છું?<br /> (અહિંયા તેઓ ફરીવાર અટકયા અને ટેબલ પર બેઠેલા પ્રત્યેક વ્યક્તિ સામે નજર માંડી)<br /> <br /> “હું તેમણે આશ્ચર્ય ચકિત બનાવું છું! <br /> <br /> હું તેમને પ્રશ્નો પૂછતા કરી દઉં છું<br /> <br /> હું તેમને ખરા દીલથી માફી માંગતા શીખવાડું છું<br /> <br /> હું તેમને તેમની તમામ ક્રિયાઓ માટે આદર ધરાવતા અને જવાબદારી લેતા શીખવાડું છું<br /> <br /> હું તેમને લખતા શીખવાડું છું અને તેમની પાસે લખાવું છું અને સમજણ પાડું છું, કે, માત્ર કી-બોર્ડ જ સર્વસ્વ નથી<br /> <br /> હું તેમની પાસે વંચાવું છું અને વંચાવું છું અને વંચાવું છું<br /> <br /> હું તેમની પાસે ગણિત ની બધીજ ગણતરીઓ કરાવું છું, અને એ બધાજ બાળકો ઈશ્વરે આપેલા મગજ નો ઉપયોગ કરીને કરે છે, માનવી એ બનાવેલા કેલ્ક્યુલેટર નો નહીં<br /> <br /> બીજા દેશોમાંથી આવેલા સ્ટુડન્ટ્સ ને ઈંગ્લિશ વિષય બાબત માં જે પણ જાણવું જરૂરી હોય, તે સઘળું કેમ શીખી શકાય, તે શીખવાડું છું અને તે પણ પોતાની સંસ્કૃતિની મૌલિકતા જાળવી રાખીને<br /> <br /> હું મારા વર્ગખંડને એવી જગ્યામાં રૂપાંતરીત કરું છું જ્યાં મારા બધા સ્ટુડન્ટ્સ ને સલામતીનો અનુભવ થાય!<br /> <br /> અંતે હું તેમને સમજાવું છું, કે, જો તેઓ તેમને મળેલી તમામ સોગાતો નો ઉપયોગ કરે, સખત મહેનત કરે અને પોતાના હ્રદયના અવાજને અનુસરે, તો તેઓ પોતાની જિંદગીમાં અવશ્ય સફળ થઈ શકે!<br /> (શ્રીમતિ બોની અહીં છેલ્લી વખત અટકયા અને તેમને આગળ ચલાવ્યું)<br /> <br /> અને પછી જ્યારે લોકો ‘હું શું બનાવું છું’ ની મદદથી મારું માપ કાઢવાનો પ્રયત્ન કરે, ત્યારે હું મારું મસ્તક ઊંચું રાખી શકું છું અને તેમના પર ધ્યાન આપતી નથી, કારણકે હું જાણું છું, કે, પૈસો એજ સર્વસ્વ નથી.<br /> <br /> તમારે જાણવું છે હું શું બનાવું છું?<br /> હું તમારા બધાની જિંદગીમાં એક ફર્ક પેદા કરું છું! તમારા બાળકોને શિક્ષણ આપી, તૈયાર કરી, તેમને સીઈઓ, ડોક્ટર્સ અને એંજીનીયર્સ બનાવું છું!<br /> <br /> તમે શું બનાવો છો મી. સીઈઓ?”<br /> <br /> સીઈઓનું જડબું ખુલ્લુંજ રહી ગયું અને તેઓ ચૂપ જ રહ્યા.<br /> <br /> તમે જે કોઈને ઓળખતા હો, તેને આ આપવા જેવું છે, અને એમાં માતા, પિતા, ભાઈ, બહેન, પ્રશિક્ષક, આધ્યાત્મિક નેતા કે ગુરૂ નો પણ સમાવેશ કરી શકાય.

શિક્ષક એટલે કોણ?

શિક્ષક એટલે કોણ? ખુબજ મજાની વાત છે! અને છતાંયે છે કંપાવી મૂકે તેવી! એક શાળાના આચાર્ય એ વિદાય સમારંભના પ્રવચન માં કહેલું કે, “ડોક્ટર તે...

+ Read more »

આને કહેવાય..એક સાચો કલાકાર..

1961 ની વાત છે..શિહોરમાં શ્રી 'હેમુભાઇ ગઢવી' નો જાહેર કાર્યક્રમ હતો..આજુબાજુંના પંદર ગામના લોકોને હેમુભાઇ ગઢવીએ.. મુળુભા બંકડા..નાછડીયા હથિયાર..શિવાજી નું હાલરડુ..રાંકનુ રતન..ચેલૈયાનું હાલરડું..આવા લોકગીતો રાસડા.. અને લોકસાહિત્યની વાતોથી પ્રસન્ન કર્યા..<br /> સવારમાં રાજકોટ જવા નીકળ્યા..હેમુભાઇની સાથે એના એક મિત્ર હતા..<br /> એમને હેમુભાઇએ કહ્યું..<br /> "ભાઇ..આ બાજું આવ્યા છીએ તો મારી એક બહેન આ બાજું રહે છે એને મળતા જઇએ.."<br /> મિત્ર અંગત હતા એને ખબર હતી કે હેમું ભાઇની કોઇ બહેન આ બાજું નથી..પણ છતાં કોઇક કાકા-મામાની દીકરી હશે..એવું વિચારી મિત્ર સાથે ચાલ્યા..બસમાં બેઠા...કાઠિયાવાડના ઢસા ગામની નજીકના એક ગામમાં ઉતર્યા..મિત્રએ કહ્યુ "બેન નું ગામ આવી ગયું...?"<br /> હેમુંભાઇએ કહ્યું.."ના"<br /> ત્યાર પછી પાંચેક કિલોમીટર જેટલો પગપાળા ધુળિયો રસ્તો કાપીને આ બંને મિત્રો..સાવ અંતરિયાળ એવા એક નાનકડા ગામમાં પ્રવેશ્યા..ગામનાં પાદરમાં જઇ બેઠેલા લોકોને હેમુંભાઇએ પૂછ્યું..."ભાઇ આ ગામમાં એક ધનીબેન રહે છે..?"<br /> "હા ભાઇ તમે એના સગા છો..?"<br /> "હા મારી બેન થાય..હું એનો ભાઇ છું"<br /> "સારું...ભાઇ ધનીબેન એક વિધવા બાઇ છે પરગામ થી રે'વા આવી છે...છોકરા આહીં આવ તો...!! મે'માનને ધનીબેનનું ઘર બતાવી આવ્ય.."<br /> છોકરો આગળ થયો...ગામમાં દાખલ થતાં એક સાવ તુટલી ફુટલી ખડકી આવી..મકાનના અર્ધા છાપરામાં દેશી નળિયા હતાં અર્ધુ છાપરું ઉજ્જડ હતું..ગાર માટીની દિવાલોના ગામડામાં ગરીબી સમાતી નહોતી..નાના બાળકો ફળિયામાં રમતા હતા..એને હેમું ભાઇએ પુછ્યું.."બેટા..તારા બા ક્યા છે..?"<br /> "ઈ..મારી બા..રોટલા ઘડે.."<br /> "બા..મેમાન આવ્યા.."<br /> અને જેની સાડીમાં ભાતેભાતે થીંગડા 'ને સાક્ષાત ગરીબીએ સ્વરુપ ધારણ કર્યુ હોય એવી એક બાઇ બહાર આવી..<br /> "કોણ..?"<br /> "હું હેમુ ગઢવી"<br /> બાઇ આગળ આવી..દુ:ખણાં લીધા..<br /> ચા બનાવી..પીધી..<br /> અને હેમુ ભાઇએ ખીસ્સામાંથી પાંચસો જેટલા રૂપિયા કાઢ્યા..અને પેલી બાઇને આપ્યા...<br /> "લ્યો બેન અટાણે આટલા રૂપિયા મારી પાસે છે..પણ,વિશેષ સગવડ થશે તો પાછો આવીશ.."<br /> આંખમાં આંસું સાથે પેલી ગરીબ બાઇએ રૂપિયા લીધા..અને બંને મિત્રોએ વિદાય લીધી...પણ રસ્તે ચડ્યા પછી હેમુભાઇના મિત્રએ પુછ્યું..<br /> ."તમારા આ બેન ને હું ઓળખતો નથી.."<br /> મરક મરક હસતા રુડામોઢા વાળા..હેમુંભાઇ બોલ્યા..<br /> "હું પણ નથી ઓળખતો...!!"<br /> અચંબો પામી ને મિત્ર એ કહ્યું..."તો પછી આ રૂપિયા...?"<br /> અને હેમું ભાઇ એ જે વાત કરી એ આજના તમામ કલાકારોને પ્રેરણા આપે એવી હતી..<br /> "ભાઇ..આકાશવાણી ઉપર મારા પ્રોગ્રામ આવે એ આ બેનના બાળકો સાંભળે અને પુછે.....'બા..! આ કોણ ગાય..?'<br /> એ બેન કહે..'બેટા તારા હેમુંમામા ગાય છે..<br /> અને એક દિવસ આ બેનના મોટા દીકરાએ આકાશવાણીના સરનામે..ત્રાંગા બાંગા અક્ષરોમાં પત્ર લખ્યો..<br /> <br /> મારા હેમુ મામાને માલુમ થાય..કે મારા બાપું મરી ગયા છે મારી બા મજુરી કરે છે અમને થાય એટલું ખાવાનું નથી મળતું..તો તમે પૈસા મોકલજો..'<br /> એ કાગળ મે વાંચ્યો..<br /> અને ગામનું સરનામું લીધું..<br /> આજ પ્રોગ્રામ 'ને પૈસા મળ્યા..<br /> એ બેનને આપ્યા...<br /> હું એ છોકરાનો મામો...<br /> અને તું હવે મારો મામા થા..<br /> ને,આપણી બેની રાજકોટની ટીકીટ કપાવી લે..!!"<br /> <br /> આને કહેવાય..એક સાચો કલાકાર..<br /> 'ચડશે ઘટા ઘનઘોર..<br /> ગગને મેઘજળ વરસાવસે..<br /> અને નીલવર્ણી ઓઢણી ધરા સર પર ધારશે..<br /> ગહેકાટ થાતા મોરઘન..<br /> અને પીયુંજન પોકારશે..<br /> તે વખત આ ગુજરાત ને..<br /> ઓલ્યો..યાદ 'હેમુ' આવશે..

આને કહેવાય..એક સાચો કલાકાર..

1961 ની વાત છે..શિહોરમાં શ્રી 'હેમુભાઇ ગઢવી' નો જાહેર કાર્યક્રમ હતો..આજુબાજુંના પંદર ગામના લોકોને હેમુભાઇ ગઢવીએ.. મુળુભા બંકડા..નાછડ...

+ Read more »

દુશ્મની માં ખાનદાની નું ઉત્કૃષ્ઠ ઉદાહરણ

દુશ્મની માં ખાનદાની નું  ઉત્કૃષ્ઠ ઉદાહરણ:--<br /> <br /> સત્યઘટના છે: -<br /> <br /> ગોંડલ રાજાના કુંવર, સંગ્રામજીના દિકરા, નામ એનુ પથુભા. નાની ઉંમર એમની. કોઈ કામ સબબ એમને કુંભાજીની દેરડી કેવાય છે ત્યા જવાનુ બનેલું. એટલે ૨૫-૩૦ ઘોડેસવારોની સાથે પોતે નીકળ્યા.<br /> <br />  એમા કુકાવાવના પાદરમા પહોચ્યા. ઘોડાઓ નદિમા પાણી પીએ છે.<br /> <br /> કુંવર (માણસોને) : હવે દેરડી કેટલુ દુર છે?<br /> <br /> માણસો : કેમ કુંવરસાબ?<br /> <br /> કુંવર : મને ભુખ બહુ લાગી છે.<br /> <br /> માણસો : બાપુ, હવે દેરડી આ રહ્યુ, અહિથી ૪ માઇલ દેરડી આઘુ છે, આપણે ઘોડા ફેટવીએ એટલે હમણા આપણે ન્યા પોગી જાઈ અને ત્યા ડાયરો ભોજન માટે આપણી વાટ જોતો હશે.<br /> <br /> કુંવર : ના, મારે અત્યારે જ જમવુ છે.<br /> <br /> આ તો રાજાનો કુંવર એટલે બાળહઠ ને રાજહઠ બેય ભેગા થ્યા.<br /> <br />  એટલામા કુકાવાવનો એક પટેલ ખેડુત પોતાનુ બળદગાડું લઈને નીકળ્યો ને એણે કુંવરની વાત સાંભળી એટલે આડા ફરીને રામ રામ કર્યા ને કિધુ કે, “ખમ્મા ઘણી બાપુને, આતો ગોંડલનું જ ગામ છે ને, પધારો મારા આંગણે.”<br /> <br /> કુંવર અને માણસો પટેલની ઘરે ગ્યા.<br /> <br />  ઘડિકમા આસન નખાઇ ગ્યા, આ બાજુ ધિંગા હાથવાળી પટલાણીયુ એ રોટલા ઘડવાના શરૂ કરી દિધા, રિંગણાના શાક તૈયાર થઈ ગ્યા, મરચાના અથાણા પીરસાણા અને પોતાની જે કુંઢિયુ બાંધેલી એની તાજી માખણ ઉતારેલી છાશું પીરસાણી.<br /> <br /> કુંવર જમ્યા ને મોજના તોરા મંડ્યા છુટવા કે શાબાશ મારો ખેડુ, શાબાશ મારો પટેલ અને આદેશ કર્યૌ કે બોલાવો તલાટીને, ને લખો, “કે હુ કુવર પથુભા કુકાવાવમા પટેલે મને જમાડ્યો એટલે હું પટેલને ચાર સાતીની ઉગમણા પાદરની જમીન આપુ છું.” ને નિચે સહિ કરી ને ઘોડે ચડિને હાલતા થ્યા.<br /> <br /> કુંવર ગયા પછી તલાટી જે વાણિયો હતો તે ચશ્મામાંથી મરક મરક દાંત કાઢવા લાગ્યો ને પટેલને કિધુ કે, “પટેલ, આ દસ્તાવેજને છાશમા ઘોળીને પી જાવ. આ ક્યા ગોંડલનુ ગામ છે કે કુંવર તમને જમીન આપી ને વ્યા ગ્યા.”આ તો કાઠી દરબાર જગા વાળા નુ ગામ છે.<br /> <br />  પટેલને બિચારાને દુઃખ બહુ લાગ્યુ અને આખુ ગામ પટેલની મશ્કરી કરવા લાગ્યુ.<br /> <br /> પટેલને ધરતી માર્ગ આપે તો સમાઈ જવા જેવુ થ્યુ. પણ એક વાત નો પોરસ છે કે કુંવરને મે જમાડ્યા.<br /> <br /> ઉડતી ઉડતી એ વાત જેતપુર દરબાર જગાવાળાને કાને પડી.<br /> <br /> એમણે ફરમાન કીધુ<br />  કે -"બોલાવો પટેલને અને એને કેજો કે સાથે દસ્તાવેજ પણ લાવે."<br /> <br /> પટેલ બીતા-બીતા જેતપુર કચેરીમા આવે છે.<br /> <br /> જગાવાળા : પટેલ, મે સાંભળ્યુ છે કે મારા દુશ્મન ગોંડલના કુંવર પથુભા કુકાવાવ આવ્યાતા ને તમે એને જમાડ્યા. સાચું ?<br /> <br /> પટેલ : હા બાપુ, એમને ભુખ બહુ લાગીતી એટલે મે એને જમાડ્યા.<br /> <br /> જગાવાળા : હમ્મ્મ્મ અને એણે તમને ચાર સાતીની જમીન લખી આપી એય સાચું ?<br /> <br /> પટેલ : હા બાપુ એને એમ કે આ ગોંડલનુ ગામ છે એટલે આ દસ્તાવેજ લખી આપ્યો.<br /> <br /> ત્યારે જગાવાળાએ પોતાના માણસોને કિધુ કે - તાંબાના પતરા પર આ દસ્તાવેજમા જે લખેલ છે એ લખો અને નીચે લખો કે, “મારા પટેલે મારા દુશ્મનને જમાડ્યો એટલે મારી વસ્તીએ મને ભુંડો નથી લાગવા દિધો. એટલે હું જગાવાળો, જેતપુર દરબાર, પટેલને બીજી ચાર સાતીની જમીન આપુ છુ અને આ આદેશ જ્યા સુધી સુર્યને ચાંદો તપે ત્યા સુધી મારા વંશ વારસોએ પાળવાનો છે અને જે નહિ પાળે એને ગૌહત્યાનુ પાપ છે”<br />  એમ કહીને નીચે જગાવાળાએ સહિ કરિ નાખી,<br /> <br /> અને એક પત્ર ગોંડલ લખ્યો કે, “સંગ્રામજીકાકા તારો કુંવર તો દેતા ભુલ્યો, કદાચ આખુ કુકાવાવ લખી દિધુ હોત ને તોય એય પટેલ ને આપી દેત.”<br /> <br /> આ વાતની ખબર સંગ્રામસિંહજીને પડતા એને પણ પોરસના પલ્લા છુટવા માંડ્યા કે “વાહ જગાવાળા શાબાશ બાપ! દુશ્મન હોય તો આવો. જા બાપ તારે અને મારે કુકાવાવ અને બીજા ૧0 ગામનો જે કજિયો ચાલે છે<br /> તે તને માંડિ દવ છું...!"<br /> <br /> આનુ નામ દુશ્મન કેવાય, આને જીવતરના મુલ્ય કેવાય.<br /> વેરથી વેર ક્યારેય શમતુ નથી એને આમ મિટાવી શકાય,<br /> આવા અળાભીડ મર્દો આ ધરતિમા જન્મ્યા.<br /> <br /> ધન્ય છે...<br /> <br /> " આપણી સંસ્કૃતિ અને આપણો વારસો "

દુશ્મની માં ખાનદાની નું ઉત્કૃષ્ઠ ઉદાહરણ

દુશ્મની માં ખાનદાની નું  ઉત્કૃષ્ઠ ઉદાહરણ:-- સત્યઘટના છે: - ગોંડલ રાજાના કુંવર, સંગ્રામજીના દિકરા, નામ એનુ પથુભા. નાની ઉંમર એમની. કોઈ કામ...

+ Read more »

હાજી કાસમની વીજળી

વૈતરણા જહાજ, જે વીજળી અથવા હાજી કાસમની વીજળી તરીકે જાણીતું હતું, એ. જે. શેફર્ડ અને કુાં, મુંબઈની માલિકીનું જહાજ હતું. આ જહાજ ૮ ડિસેમ્બર ૧૮૮૮ ના રોજ ગુજરાતના સૌરાષ્ટ્ર નજીક વાવાઝોડાંમાં માંડવીથી મુંબઈ જતી વખતે ખોવાઈ ગયું હતું. આ દુર્ઘટનામાં ૭૪૦થી વધુ લોકો ડૂબી ગયા હતા.<br /> આ જહાજને વૈતરણા નામ મુંબઈ વિસ્તારની વૈતરણા નદી પરથી અપાયું હતું. જહાજનું હુલામણું નામ વીજળી હતું, કારણ કે જહાજ વીજળીના ગોળાઓ વડે પ્રકાશિત હતું. જહાજને ઘણીવાર "ગુજરાતના ટાઈટેનિક" તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, વૈતરણા ગ્રેંજમથ ડોકયાર્ડ કાું. લિ. દ્વારા ૧૮૮૫માં બનાવવામાં આવેલું વરાળથી ચાલતું અને સ્ટીલથી બનેલું જહાજ હતું. તેને બનતા ત્રણ વર્ષ લાગ્યા હતા. તેમાં ત્રણ મજલા, પચ્ચીસ ઓરડા હતા અને બે જહાજસ્થંભો હતા.[૬] તેની વજન ક્ષમતા ૨૯૨ ટન હતી જેમાં ૨૫૮ ટન તૂતકની નીચે હતી. વરાળ એન્જિનને બે સિલિન્ડર હતા, જેનો વ્યાસ ૨૧" હતો અને જે ૪૨" અને 30" ના હડસેલા વડે ૭૩ હોર્સપાવર શક્તિ ઉત્પાદન કરતા હતાં. આ એન્જિનનું ઉત્પાદન ડુન્સમુર એન્ડ જેક્સન, ગ્લાસગોએ કર્યું હતું. જહાજની લંબાઈ ૧૭૦.૧ ફીટ, પહોળાઈ ૨૬.૫ અને ઊંડાઈ ૯.૯ ફીટ હતીજહાજ માંડવી, કચ્છ (તે સમયનું કચ્છ રજવાડું) અને મુંબઈ વચ્ચે મુસાફરો અને માલ-સામાન લઇને આવન-જાવન કરતું હતું. ૮ રૂપિયાના દરે આ જહાજ માંડવીથી મુંબઈની સફર ૩૦ કલાકમાં પૂરી કરતું હતું.[૨] આ વિસ્તારનાં જહાજો તોફાનોનો સામનો કરવા માટે બનાવેલા નહોતા કારણ કે સામાન્ય રીતે જહાજો બંદરોથી બંદર પર શાંત વાતાવરણમાં સફર કરતાં હતાં અને તોફાનો દરમિયાન બંદરો પર લાંગરેલા રહેતા હતા.<br /> વૈતરણા માંડવી બંદર પર ગુરૂવાર, ૮ નવેમ્બર ૧૮૮૮ (વિક્રમ સવંત ૧૯૪૫ની કારતક સુદ પાંચમ)ના રોજ બપોરે લાંગર્યું હતું અને ૫૨૦ પ્રવાસીઓને લઈને દ્વારકા માટે રવાના થયું. દ્વારકા પહોંચ્યા બાદ વધુ પ્રવાસીઓ લીધા બાદ સંખ્યા ૭૦૩ પર પહોંચી. તે પોરબંદર માટે રવાના થયું. લોકવાયકા મુજબ, પોરબંદર બંદરના સંચાલક લેલીએ કપ્તાનને સમુદ્રમાં સફર કરવાની ના પાડી હતી પણ પછી થયેલા સંશોધનો મુજબ આ વાત ખોટી હતી. ખરાબ હવામાનને કારણે જહાજ પોરબંદર પર રોકાયું નહી અને સીધું મુંબઈ જવા રવાના થયું. સાંજ પડતાં તે માંગરોળના દરિયા કિનારે દેખાયું હતું અને કેટલાંક લોકોએ તેને માધવપુર (ઘેડ) નજીક ભારે તોફાનમાં તૂટેલું દેખાયું હોવાનો દાવો કર્યો હતો. બીજાં દિવસે જહાજને ખોવાયેલું જાહેર કરવામાં આવ્યું હતું.તૂટેલા જહાજનો કોઈ ભાગ અથવા કોઇ મૃતદેહો મળ્યાં નહી. જહાજ મોટાભાગે અરબી સમુદ્રના તોફાનમાં તૂટી ગયેલ માની લેવાયું.[૧૨][૧૩] લોકવાયકા મુજબ ૧૩૦૦ લોકો મૃત્યુ પામ્યા હતા પરંતુ જહાજ પર ૭૪૬ લોકો (૭૦૩ પ્રવાસીઓ અને ૪૩ જહાજના કર્મચારીઓ) સવાર હતા.બીજા અહેવાલો મુજબ  (૩૮ જહાજી કર્મચારીઓ અને ૭૦૩ પ્રવાસીઓ)૭૪૪ લોકોનો સમાવેશ થાય છે. જહાજમાં અંજાર ના  ૧૩ જાનના જાનૈયાઓ અને ડિસેમ્બરમાં મુંબઈ યુનિવર્સિટીની મેટ્રીકની પરીક્ષા આપવા માટે જતાં સંખ્યાબંધ વિદ્યાર્થીઓ સામેલ હતા.<br /> કાસમ ઇબ્રાહિમ અથવા હાજી કામ જહાજનો કપ્તાન હતો. તે બોરિવલી અને દહીંસર વચ્ચેની જમીનનો જમીનદાર હતો. તેનું કાર્યાલય અબ્દુલ રહેમાન સ્ટ્રીટ પર આવેલું હતું અને તે મલબાર હીલમાં રહેતો હતો. કોઇ ફકીરે તેને આશીર્વાદ આપ્યા હતા કે તે ૯૯ જહાજોનો માલિક થશે અને વીજળી તેનું છેલ્લું જહાજ હશે. મુંબઈ સેન્ટ્રલ વિસ્તારની હાજી કાસમ ચાલનું નામ તેના પરથી પડેલું છે.<br /> જહાજની દુર્ઘટના પછી, મુંબઈ પ્રેસિડેન્સીએ આ મામલાની તપાસ માટે એક સમિતિની સ્થાપના કરી.તપાસમાં એવું તારણ નીકળ્યું કે વૈતરણા જહાજ સલામતીની દ્રષ્ટિએ સજ્જ નહોતું. તેમાં પૂરતી સંખ્યામાં જીવનરક્ષક નૌકાઓ અને પોષાકો નહોતાં. ભારે તોફાનને કારણે જહાજ ડૂબી ગયું હતું. વૈતરણા પ્રકારના જહાજોમાં તપાસ કરતાં તેમાં ખરાબીઓ જોવા મળી હતી.મુંબઈ પ્રેસિડેન્સી અને જહાજી કંપનીઓએ જહાજનો ભંગાર શોધવાનો પ્રયાસ કર્યો પણ તે અસફળ નીવડ્યો.<br /> આ ઘટનાને કારણે ઘણી દરિયાઈ લોકવાયકાઓ, દંતકથાઓ અને ગીતોની રચના થઇ અને ગુજરાતમાં લોકપ્રિય અને જાણીતી બની. લોકગીતોમાં આ જહાજને વીજળી તરીકે ઓળખાયું અને તેના કપ્તાન હાજી કાસમ સાથે જાણીતું બન્યું. હાજી કાસમ નૂર મહંમદ એ પોરબંદરમાં શેફર્ડ કંપનીનો બૂકિંગ એજન્ટ પણ હતો.<br /> જહાજના ખોવાયાં પછી, જામનગરના કવિ, દુર્લભરાય વી. શ્યામજી ધ્રુવે વિજળી વિલાપ નામના ગીતોનો સંગ્રહ પ્રગટ કર્યો. ભીખારામ સાવજી જોષીએ પણ આ નામનું બીજુ પ્રકાશન પ્રગટ કર્યું. ઝવેરચંદ મેઘાણીએ આ પ્રકારના લોકગીતો ભેગા કરીને સંગ્રહ, રઢિયાળી રાત, માં "હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઈ" હેઠળ પ્રકાશિત કર્યું. ગુજરાતી લેખક ગુણવંતરાય આચાર્ય એ હાજી કાસમ તારી વીજળી (૧૯૫૪) ના નામે આ ઘટના પરથી નવલકથા લખી હતી.<br /> <br /> હાજી કાસમ, તારી વીજળી[૧] રે મધદરિયે વેરણ થઇ<br /> <br /> શેઠ કાસમ, તારી વીજળી રે સમદરિયે વેરણ થઇ<br /> <br /> ભુજ અંજારની જાનું રે જૂતી, જાય છે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> દેશ પરદેશી માનવી આવ્યાં, જાય છે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> દશ બજે તો ટિકટું લીધી, જાય છે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> તેર તેર જાનું સામટી જૂતી, બેઠા કેસરિયા વર<br /> <br /> ચૌદ વીશું[૨]માંય શેઠિયા બેઠા, છોકરાંઓનો નહીં પાર<br /> <br /> અગિયાર બજે આગબોટ હાંકી, જાય છે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> બાર બજે તો બરોબર ચડિયાં, જાયછે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> ઓતર દખણના[૩] વાયરા વાયા, વાયરે ડોલ્યાં વા’ણ[૪]<br /> <br /> મોટા સાહેબની આગબોટું મળિયું, વીજને પાછી વાળ્ય<br /> <br /> જહાજ તું તારું પાછું વાળ્ય રે માલમ આભે ધડાકા થાય<br /> <br /> પાછી વાળું, મારી ભોમકા લાજે, અલ્લા માથે એમાન[૫]<br /> <br /> આગ ઓલાણી ને કોયલા ખૂટ્યા, વીજને પાછી વાળ્ય<br /> <br /> મધદરિયામાં મામલા મચે, વીજળી વેરણ થાય<br /> <br /> ચહમાં[૬] માંડીને માલમી જોવે, પાણીનો ના’વે પાર<br /> <br /> કાચને કુંપે કાગદ લખે, મોકલે મુંબઇ શે’ર<br /> <br /> હિન્દુ મુસલમીન માનતા માને પાંચમે ભાગે રાજ<br /> <br /> પાંચ લેતાં તું પાંચસે લેજે, સારું જમાડું શે’ર<br /> <br /> ફટ ભૂંડી તું વીજળી મારાં, તેરસો માણસ જાય<br /> <br /> વીજળી કે મારો વાંક નૈ, વીરા,લખિયલ છઠ્ઠીના લેખ<br /> <br /> તેરસો માણસ સામટાં બૂડ્યાં, ને બૂડ્યા કેસરિયા વર<br /> <br /> ચૂડી એ કોઠે દીવા જલે ને, જુએ જાનું કેરી વાટ<br /> <br /> મુંબઇ શે’રમાં માંડવા નાખેલ, ખોબલે વેં’ચાય ખાંડ<br /> <br /> ઢોલ ત્રંબાળુ ધ્રુસકે વાગે, જુએ જાનુંની વાટ<br /> <br /> સોળસેં કન્યા ડુંગરે ચડી, જુએ જાનુંની વાટ<br /> <br /> દેશ,દેશથી કંઈ તાર વછૂટ્યા, વીજળી બૂડી જાય<br /> <br /> વાણિયો વાંચે ને ભાટિયા વાંચે, ઘર ઘર રોણાં થાય<br /> <br /> પીઠી ભરી તો લાડડી[૭] રુએ, માંડવે ઊઠી આગ<br /> <br /> સગું રુએ એનું સાગવી રુએ, બેની રુએ બાર માસ<br /> <br /> મોટાસાહેબે આગબોટું હાંકી, પાણીનો ના’વે પાર<br /> <br /> મોટા સાહેબે તાગ જ લીધા, પાણીનો ના’વે પાર<br /> <br /> સાબ, મઢ્યમ[૮] બે દરિયો ડોળે,પાણીનો ના’વે તાગ<br /> <br /> હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઇ                                                                       <br />                                     લેખક – ડો. વિષ્ણુ એમ. પ્રજાપતિ.<br /> <div> <br /></div>

હાજી કાસમની વીજળી

વૈતરણા જહાજ, જે વીજળી અથવા હાજી કાસમની વીજળી તરીકે જાણીતું હતું, એ. જે. શેફર્ડ અને કુાં, મુંબઈની માલિકીનું જહાજ હતું. આ જહાજ ૮ ડિસેમ્બર ૧૮૮૮...

+ Read more »

રીઝલ્ટ

લેખક – ડો. વિષ્ણુ એમ. પ્રજાપતિ.<br /> <br /> ‘રીઝલ્ટ’<br /> <br /> રોહનની માર્કશીટ લઇને ઘરે આવતા જ તેની મમ્મીએ બેગ પછાડી અને કહ્યું, ‘રોહન, ધીસ ઇઝ વેરી બેડ, ઓન્લી એઇટી સીક્સ પર્સંટ......!!’<br /> ‘નો, મમ્મા એઇટી સીક્ષ પોઇંટ નાઇન એન્ડ આઇ એમ ઓન નાઇન્થ પોઝીશન ઇન માય ક્લાસ...!!’  રોહન ગર્વથી પોતાનું રીઝલ્ટ કહી રહ્યો હતો.<br /> <br /> પણ તેના મમ્મી તેના પરિણામથી ખુશ નહોતી.<br /> <br /> ‘યુ નો.. બીફોર નાઇન ધેર આર એઇટ સ્ટુડેન્ટ...!!’<br /> <br /> ‘નો મમ્મા, ધેર આર ઇલેવન સ્ટુડેન્ટ અપ ટુ એઇટ રેન્ક...!!’ રોહને થોડી સ્પષ્ટતા કરી.<br /> <br /> ‘ઓહ.. રોહન તુમ મુઝે ઐસે કહ રહે હો કી તુમને કોઇ એવોર્ડ લેને વાલા કામ કીયા હૈ.....!! નહી.. નહી ઇતના કમ રીઝલ્ટ નહી ચલેગા.... ફ્રોમ ટુડે યોર નેક્ષ્ટ સ્ટાંડર્ડ પ્રીપરેશન વીલ સ્ટાર્ટ.. યોર રીઝલ્ટ ગોઇંગ વેરી પુઅર ફ્રોમ લાસ્ટ થ્રી ઇયર્સ...! ઇન ધીસ વેકેશન નો પિકનીક.. નો ગીફ્ટ... નો મોબાઇલ... નો ટીવી.... યોર મેમરી  પાવર ઇમ્પ્રુવમેન્ટ  ટ્યુશન સ્ટાર્ટૅ ફ્રોમ ટુમોરો... એન્ડ અબ સીક્સથ સ્ટાન્ડર્ડૅમે ઐસા રીઝલ્ટ નહી ચલેગા....!!’ રોહનનાં પાંચમા ધોરણનાં પરિણામે તો જાણે તેની મમ્મીની બધી અપેક્ષાઓ પર પાણી ફરી વળ્યું હોય તેમ નિસાસો નાખ્યો.<br /> <br /> ‘બટ.... મમ્મા... આઇ વાન્ટ....!!’ રોહનના શબ્દો હવે મમ્મીના ગુસ્સા સામે લાચાર બની ગયા હતા.<br /> <br /> ‘અને તારા ડેડીને આ રીઝલ્ટની જ્યારે ખબર પડશે ત્યારે તો.....!!’ મમ્મી રોહનને જાણે ડરાવી રહી હતી.<br /> <br /> ‘બટ... મમ્મા...!!’<br /> ‘શટ યોર માઉથ, નો સિંગલ વર્ડ.. ગો ઇન ધ રુમ એન્ડ ડુ પ્રીપરેશન ફોર હેન્ડ રાઇટીંગ...! આઇ એન્ડ યોર ડેડ ડુ ટુ મચ વર્ક એન્ડ પે હાયર ફી ઓલ્સો... બટ યુ આર નોટ સિરીયસ.. ઔર ઐસા હી રહા તો તેરા કુછ ભી નહી હોને વાલા..!’  મમ્મીના ફાંકડા અંગ્રેજીમાં રોહન બિચારો કઠપુતળી બની ગયો હતો.<br /> <br /> રોહન તેના મિત્રો સાથે રમવા જવા ઇચ્છતો હતો. પણ આજે સ્કુલથી પરિણામ લઇને ઘરે આવતા આખા’ય રસ્તામાં અને છેલ્લે ઘરે પણ મમ્મીએ તો તેનો ઉધડો જ લઇ લીધો હતો.<br /> <br /> ’મમ્મા... મૈ પહલે સામને વાલે ઋત્વિક કા  રીઝલ્ટ દેકર આતા હું. ઉસકો બુખાર હૈ, ઇસલીયે મૈ હી ઉસકી માર્કસીટ લેકર આયા હું.’ રોહન તેની મમ્મીથી દુર થવા માંગતો હતો અને તેને કારણ મળી ગયું.<br /> <br /> ‘ઓકે.. મગર જલ્દી આના.. ઉસકા રીઝલ્ટ ક્યા આયા હૈ...?’ મમ્મીએ રોહનને દરવાજે રોકતા જ કહ્યું.<br /> <br /> રોહને તેના હાથમાં રહેલી માર્કસીટ સામે નજર કરી અને કહ્યું, ‘નાઇન્ટી ફોર પોઇન્ટ સેવન. સેકન્ડ રેન્ક ઇન ક્લાસ.’<br /> <br /> નેવુંની સીરીઝમાં  ઋત્વિકનું રીઝલ્ટ સાંભળતા જ ફરી મમ્મીનો પિત્તો ગયો, ‘ દેખ, કિતના બ્રિલિયન્ટ હૈ.. પુરા દિન મન લગાકે પઢાઇ કરતા હૈ.. ઔર એક તુ હૈ જો....!!’ રોહનને હવે મમ્મીના શબ્દો નહોતા સાંભળવા એટલે તે દરવાજાથી જલ્દી બહાર નીકળી ગયો.<br /> <br /> સામેના જ ફ્લેટમાં રહેતા ઋત્વિકનો ડોરબેલ વગાડતા જ ઋત્વિકની મમ્મીએ દરવાજો ખોલ્યો. ‘અરે, આવ બેટા રોહન..’  ઋત્વિકની મમ્મી સ્પષ્ટ ગુજરાતી જ બોલતી. તેને અંગ્રેજી નહોતું આવડતું.<br /> <br /> ‘આન્ટી, આ ઋત્વિકનુ  રીઝલ્ટ આપવા આવ્યો છું.’ રોહને માર્કશીટ બતાવી.<br /> <br /> ‘એ ત્યાં ટેબલ પર મુકી દે. ઋત્વિકને સારુ થશે એટલે જોઇ લેશે.’ મમ્મી ઋત્વિકના બેડ પર તેને માથા પર હાથ ફેરવી રહી હતી.<br /> <br />  ‘આન્ટી, હું તમારી પાસે બેસું. તમે મારા માથામાં હાથ ફેરવશો ? મને તે બહુ ગમે છે.’ રોહન ખરેખર નિર્દોષ હતો.<br /> <br /> ‘અરે, બેટા, આવને તું પણ મારો દિકરો જ છે.’ ઋત્વિકના મમ્મીએ રોહનને પાસે  બેસાડ્યો અને માથા પર હાથ ફેરવવા લાગી.<br /> <br />  ‘આન્ટી, વ્હાય યુ નોટ સી રીઝલ્ટ...આઇ મીન તમે ઋત્વિકનું રીઝલ્ટ કેમ જોયું જ નહી ?’ રોહને નિર્દોષ પ્રશ્ન કર્યો.<br /> <br /> ‘અરે, બેટા આ રીઝલ્ટ તો પછી જોઇ લઇશ. મને તો આ ટકાવારીની રેસ જોવી ગમતી જ નથી.’ ઋત્વિકના મમ્મીના એક વાક્યના જવાબમાં તો રોહન પોતના મમ્માના હંટર જેવા શબ્દો યાદ આવી ગયા.<br /> <br /> ‘પણ, જો રીઝલ્ટ સારુ નહી આવે તો આગળ જિંદગીમાં કશું કરી જ ન શકાય’ને ?’ રોહને ફરી પોતે સાંભળેલા શબ્દોને પોતાના પ્રશ્નમાં રજુ કર્યો.<br /> <br /> ઋત્વિકની મમ્મીએ તેને સમજાવ્યું ‘નહી, બેટા, કોણે કહ્યું કે એક પરિક્ષામાં રીઝલ્ટ ઓછુ આવે કે જિંદગીમા કશુ ન કરી શકાય...! આ રીઝલ્ટ તો કાયમ બદલાયા કરે, ભણવું એટલે વધારે રીઝલ્ટ લાવવું એમ નથી હોતું. તમારે આ ઉંમરે આમ મોટા માણસ બની જવાની કોઇ જરુર નથી. બાળપણની મજા કરો.....!’<br /> <br /> હજુ તેમના શબ્દો પુરા થયા નહોતા ત્યાં ઋત્વિકના ડેડી આવી ગયા. રોહનને જોઇને તેમને વ્હાલથી ગાલે ટપલી મારી, ‘કેમ છે રોહન ? ઋત્વિકને સવારે જ અચાનક તાવ ચડી ગયો...! તેને સારુ થાય એટલે રમજો..!’<br /> <br /> ‘અંકલ.. આજે તમારી ઓફીસમાં રજા છે ?’ રોહને પુછ્યું.<br /> <br /> ‘નહી.. તો આ તો ઋત્વિકને સારુ નહોતું એટલે થયું કે લાવ આજે તેની પાસે જ રહું એટલે મે રજા લીધી છે.’ ઋત્વિક તેના ડેડીનો અવાજ સાંભળીને બેઠો થયો.<br /> <br /> ‘અરે, રોહન... શું રીઝલ્ટ આવ્યું ?’ ઋત્વિકે  તરત જ પુછ્યું. ‘અરે આ વર્ષે તું ફર્સ્ટ નથી આવ્યો. સેકન્ડ નંબર છે.’ રોહને તરત જ જવાબ આપ્યો.<br /> <br /> રોહનનો જવાબ સાંભળી ઋત્વિકના ચહેરા પર થોડી ઉદાસી દેખાઇ તો તરત જ તેના મમ્મી-પપ્પા તેની પાસે આવી ગયા. ‘અરે બેટા, કોણ કહે છે કે દર વર્ષે ફર્સ્ટ જ આવવું જોઇએ. ડોન્ટ વરી.. તને યાદ છે’ને પેલો ભગવદ ગીતાના શ્લોક કર્મણ્ય વાધીકારસ્તે મા ફલેષુ કદાચન..!! યુ એન્જોય યોર વેકેશન.’ તેના ડેડીએ તેના હાથમાં નવી લાવેલી ગેમ્સ મુકીને ઋત્વિકને ખુશ કરી દીધો.<br /> ‘અંકલ એ શ્લોક કયો છે ? મને સમજાવશો ?’ રોહને તેમના સંસ્કૃત શબ્દો ન સમજાતા પુછી લીધું.<br /> <br /> રોહનની વાત સાંભળી ઋત્વિકની મમ્મીએ કહ્યું, ‘ બેટા, ભગવદગીતામાં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણએ જ કહ્યું છે, આપણને માત્ર મહેનત કરવાનો અધિકાર છે. ફળની કોઇ આશા ન રાખવી.’<br /> <br /> રોહન કદાચ, બધુ નહી સમજ્યો હોય પણ તે ઉભો થયો અને કહ્યું, ‘થેન્ક્યુ..અંકલ- આંટી. હું જાઉં છું.’ તે પોતાના ફ્લેટ તરફ ગયો...<br /> <br /> પપ્પા ઘરે આવી ગયા હતા. તેમના હાથમાં માર્કશીટ હતી. મોમ અને ડેડ ડીસક્સન કરી રહ્યા હતા, ‘ધીસ ટાઇમ રોહન ડાઉન ટુ પરસન્ટ બીલોવ, હી ઇઝ નોટ સિરીયસ એન્ડ ઓલ્સો હી નોટ કોન્સન્ટ્રેટ ઓન સ્ટડી.... આઇ ડિસાઇડ વી સુડ ચેન્જ સ્કુલ એન્ડ પર્સનલ કોચીંગ ટીચર ઓલ્સો.....!!’<br /> <br /> રોહનને રુમ તરફ આવતો જોઇ તેના ડેડીએ પણ ફરી તેને પરિણામનાં બે ટકાના ફેરફાર માટે જાણે દેશની પ્રગતિ અટકી જવાની હોય તેટલું ભાષણ આપ્યું.<br /> <br /> અને બન્ને એકસાથે છેલ્લે કહ્યું, ‘રોહન તું જ નક્કી કરી લે તારે શું બદલવું છે ? સ્કુલ ? ટ્યુશન ટીચર કે તારા રખડેલ ફ્રેન્ડસ...???<br /> <br /> રોહને ધીરેથી નિસાસો નાંખતા કહ્યું. ‘આઇ વોન્ટ ટુ ચેન્જ માય પેરેન્ટ્સ....!! (મારે મારા મમ્મી-પપ્પા બદલવા છે...!!)’<br /> <br /> અને તે જ ક્ષણે રોહનના ડેડીના હાથમાં રહેલી માર્કશીટ હવામાં લહેરાઇને ફર્સ પર પડી ગઇ અને મમ્મી-ડેડી બન્ને સોફા પર ફસડાઇ પડ્યા....!!<br /> <br /> <br /> સ્ટેટસ<br /> આજના ભણતરનું પરિણામ કંઇક એવું હતું.<br /> કોઇને યાદ જ ન રહે કે, બાળપણ કેવું હતુ ?<br /> <br /> ✍🏻✍🏻✍🏻<br /> લેખક<br /> ડો. વિષ્ણુ પ્રજાપતિ<br /> ૯૮૨૫૮૭૪૮૧૦

રીઝલ્ટ

લેખક – ડો. વિષ્ણુ એમ. પ્રજાપતિ. ‘રીઝલ્ટ’ રોહનની માર્કશીટ લઇને ઘરે આવતા જ તેની મમ્મીએ બેગ પછાડી અને કહ્યું, ‘રોહન, ધીસ ઇઝ વેરી બેડ, ઓન્લી...

+ Read more »

હા, હું ગુજરાત છું.

જ્યા જ્યા વસે ગુજરાતી ત્યા ત્યા સદા ગુજરાત<br /> દોસ્ત, હું ગુજરાત છું.<br /> <br /> જેના મેળામાં રાજુડીનો ને’ડો લાગે છે એ ગુજરાત. જયાં રૂપની પૂનમ પાછળ પાગલ થઇ અફીણી આંખના ગીતો ઘોળાય છે, એ ગુજરાત. ઘોલર મરચાંના લાલ હિંગોળક રંગનું ગુજરાત. શિવતાંડવમાં પડેલા સતીના હૃદયને ગબ્બર પર સાચવીને બેઠલું ગુજરાત. ફળફળતાં ઢોકળાં જેવું નરમ અને માફાળા ગાડાની ધુંસરી જેવું નક્કર ગુજરાત.<br /> <br />  હું હેમુ ગઢવીના કસુંબલ કંઠનો અષાઢીલો ટહુકો છું અને કલ્યાણજીભાઇએ કલેવાયોલીન પર છેડેલી બીનની સર્પિલી તાન છું. કેડિયાની ફાટફાટ થતી કસોને તોડતો માલધારીનો ટપ્પો છું, અને દામોદર કુંડની પાળીએ ગિરનારી પરોઢના સોનેરી ઉજાસમાં કેસર<br /> ઘોળતું હું નરસિંહનું પ્રભાતિયું છું. ભારતની વાંકી રે પાઘલડીનું ફુમતું છું હું, ગુજરાત!<br /> <br /> સમગ્ર પૃથ્વીના પટ પર માત્ર એક જ એવું હું રાજય છું, જેણે બે રાષ્ટ્રોના રાષ્ટ્રપિતાઓ સજર્યા છે. મારા કાઠિયાવાડના પોરબંદરમાંથી ભારતના મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી અને મોટી પાનેલીમાંથી મોહમ્મદઅલી જીન્નાહ! મારામાં જગતના ઇતિહાસને પડખું ફેરવીને પલટાવી દેવાની તાકાત છે, અને તાનસેનના દિલ્હીમાં ઉઠેલા દાહને વડનગરમાં શમાવી દેવાની અમીરાત છે.<br /> <br /> મારામાં ધરતીની છાતી ચીરીને નકશો કંડારનારા ઇન્દુલાલ યાજ્ઞિકો વસે છે, અને નકશાઓનો એકઝાટકે આકાર બદલાવી દેનાર સરદાર પટેલ પણ શ્વસે છે. ફિલ્ડ માર્શલ જનરલ સામ માણેકશાની જીભ પર મારી ભાષા હતી, અને ભારતભરમાં ક્રિકેટનો પાયો નાખનાર જામ રણજી મારી ગોદનું ફરજંદ હતો. મારા સંતાનો વિના ભારતના ફિલ્મ ટીવી યુગનું અસ્તિત્વ નથી. મહેબુબખાનથી મનમોહન દેસાઇ, આયેશા ટાકિયાથી હિમેશ રેશમિયા<br /> સુધી ગુજરાતની અહાલેક વાગે છે.<br /> <br /> ભારતની છાતી પર પેદા થનારાઓને મારા ખોળામાં માથું મૂકીને દેહત્યાગ કરવો ગમે છે. કાલિંદીની પાણીદાર લટો સાથે અઠખેલિયા કરતાં ભારતવર્ષના યુગપુરૂષ ગોમતીના કિનારે છબછબિયાં કરવા અહીં આવીને વસ્યા. હા, કુરૂક્ષેત્રની વચ્ચે ગીતા સંભળાવનાર યોગેશ્વર અને શરદપૂનમની રાતલડીએ ગોપીઓને નચાવનાર મુરલીધરનું હું ઘર છું. હું હસ્તિનાપુરના સિંહાસનને ઘુ્રજાવનાર સુદર્શનચક્ર છું, અને<br /> દ્વારકાધીશના સુવર્ણકળશ પર ફરફરતી બાવન ગજની ધજાનો ઠસ્સો છું. ભારતની સૌથી લાંબી પદયાત્રા કરીને હિમાલયના ઉત્તુંગ ગિરિશિખરોમાં ટટ્ટાર ઉભા રહી, રામેશ્વરમના દરિયા કિનારે ચરણ પખાળી, નીલકંઠવર્ણી સ્વામી સહજાનંદ પણ મારા હૈયે આવીને વસ્યા, મારા થઇને વિકસ્યા.<br /> <br /> હું આખા એશિયામાં સંભળાતી ગીરના સિંહની ખુમારીભરી ડણક છું અને એવા ડાલામથ્થા સાવજની કેશવાળીમાં આંગળીઓ ફેરવનાર આપા દાના જેવા સંતોના ભજનોની ચાનક છું. હું પરબવાવડીના ફડહ રોટલાની બાજરી છું અને જલારામ વીરપુરની બુંદીનું બેસન છું. મારી વીજળીના ચમકારે ગંગાસતીએ મોતીડાં પરોવ્યા છે અને મારી બળબળતી રેતી પર શ્વાનસંગાથે પાણી લઇ દાદા મેકરણ ધુમ્યા છે. મધરાતે એકતારા પર ગુંજતા દાસી<br /> જીવણના ભજનમાં હું છું અને ભવસાગર હાલકડોલક થતી જેસલ જાડેજાની નાવડી તારવી જનાર સતી તોરલના કીર્તનમાં હું છું. મોરારિબાપુના કંઠે ગવાતી ચોપાઇ છું, અને રમેશભાઇ ઓઝાના કંઠે ગવાતા શ્રીનાથજી પણ! જમિયલશાહ દાતાર અને ગેબનશાહ પીરોની અઝાન પર ઝૂકતું મસ્તક પણ હું છું.<br /> <br /> વ્હાલા, હું ગુજરાત છું<br /> મારી છાતી પર પ્રિયદર્શી અશોકના શિલાલેખ છે. પાવાગઢની ગોદમાં પડેલું યુનેસ્કોની વર્લ્ડ હેરિટેજ સાઇટનું ચાંપાનેર છે. મારા કાળજડે ધમધમતું લોથલ જેવું બંદર છે, અને સંસ્કૃતિના ટીંબા નીચે અડીખમ ઉભેલું ધોળાવીરાનું નગર છે. મેં રાજા નૌસોરસ જેવા ડાયનાસોરના ઈંડાઓ સાચવ્યા છે, અને ગામેગામ ફિલ્મી શૂટિંગ થાય એવા રજવાડી મહેલો ખીલવ્યા છે. મારી ગુફાઓમાં બુદ્ધના ઓમ મણિપદ્મે હૂમનો<br /> ધીરગંભીર નાદ ગુંજે છે. મારી શેરીઓમાં નવકાર મંત્રની વૈશ્વિક પ્રાર્થનાનો સાદ ગાજે છે. મારી બર્થ સર્ટિફિકેટમાં રાજકીય ઊંમર ૫૦ની હશે, પણ મારી ઊંમર કેટલી છે એ મને ખુદને ખબર નથી.<br /> <br /> મેં અણહિલવાડના વનરાજ ચાવડાને સિંહોની વચ્ચે ઉછરતો જોયો છે, મેં મૂળરાજ સોલંકીની તલવાર અને આશા ભીલના તીરકમાન જોયા છે. મને સિદ્ધરાજ જયસિંહે કાઢેલી મારી ભાષાના વ્યાકરણગ્રંથ ‘સિદ્ધહૈમશબ્દાનુ શાસન’ની શોભાયાત્રા માટેની હાથીની એ ભવ્ય અંબાડી અને જસમા ઓડણની ચીસ પણ ફાંસ બનીને ભોંકાઇ છે, મારા દિલમાં. અહમદશાહના ઘોડાની ટાપ પણ મેં જીરવી છે અને મોહમ્મદ બેગડાની મૂછના વાંકડા વળ પણ<br /> મેં નીરખ્યા છે.<br /> <br /> હું ઉચ્છંગરાય ઢેબરની ગાંધીટોપીમાં બેસીને હીંચકતું બાળક હતું, અને જીવરાજ મહેતાના ખાદીના ઝભ્ભાના સળમાં ય હું લપાતું હતું. માધવસિંહ સોલંકીના સાહિત્યપ્રેમી ચશ્માની ફ્રેમ પર હું પગ લંબાવી બેઠું છું અને ચીમનભાઇ પટેલના ચળકતાં લલાટમાં મેં મારૂં પ્રતિબિંબ શોઘ્યું છે. કેશુભાઇની ફાફડા- મરચાં સાથેની ચાની અડાળીના મેં ધુંટ પીધા છે અને શંકરસિંહ બાપુની ટનાટન વાતોને બડી<br /> મુગ્ધતાથી સાંભળી છે અને હા, મારા આ ગોલ્ડન બર્થ ડે માટે જ જાણે મને નરેન્દ્ર મોદી મળ્યા છે. એમની દાઢી ને ગમ્મતથી ખેંચવી મને ગમે છે- અને એમને લીધે જ મારી આ ધમાકેદાર પાર્ટીના ગેસ્ટલિસ્ટમાં આખી દુનિયા છે. એમણે મને હવામાં ઉછાળીને ગેલની કિલકારીઓ કરાવી છે, અને સતત પહેરવા માટે નવા નવા ‘વા-વા’ આપ્યા છે.<br /> <br /> અરે વાહ, હું ગુજરાત છું!<br /> મારા અફાટ લાંબા સાગરકાંઠાને ખેડીને નાનજી મહેતાએ આફ્રિકા સર કર્યું છે, અને એ જ દરિયાના મોજાંની થપાટો ખાઇ ખાઇને ભારતની નંબર વન કંપની બનાવી જનાર ધીરૂભાઇ અંબાણીનો પિંડ ઘડાયો છે. અમેરિકન મેગેઝીનોમાં ચમકતાં અબજપતિ અઝીમ પ્રેમજી, તુલસી તંતી કે ગૌતમ અદાણીનું પણ હું વતન છું... અને મેં જ જતનથી નિરમા, કેડિલા, એલેમ્બિક, ટોરન્ટ, અજંતા, રસના, બાલાજી અને અફકોર્સ ટાટા જેવી બ્રાન્ડસના<br /> પારણા હીંચોળ્યા છે. સુરતના હીરાની હું પાસાદાર ચમક છું અને પાટણના પટોળાંની આભલા મઢેલી ઝમક છું. રવિશંકર રાવળ અને કનુ દેસાઈની હું રેખાઓ છું. સપ્તકના તબલાની થાપ અને કુમુદિની-મૃણાલિનીના નૃત્યના ઠેકાઓ હું છું.<br /> <br /> હું છું સર ભગવતસિંહજીના ભગવદગોમંડલના ફરફરતા પાનાઓમાં, હું છું સયાજીરાવ ગાયકવાડના પેલેસની દીવાલો પર મલપતાં રાજા રવિવર્માના ચિત્રોમાં! હું પગથિયા ઉતરૂં છું અડાલજની વાવમાં અને પગથિયા ચડું છું અમદાવાદની ગુફાના! લખતરની છત્રી મારા તડકાને ટાઢો કરે છે અને સીદી સૈયદની જાળી એ જ તડકાથી મારી હથેળીમાં જાણે મહેંદીની ભાત મૂકે છે. હઠીસિંગની હવેલીના ટોટલે ખરતું હેરિટેજનું<br /> પીછું હું છું અને ધોરડોના સફેદ રણમાં ચૂરચૂર થઈ જતું નમકનું સ્ફટિકમય ચોસલું હું છું.<br /> <br /> ઇડરના કોતરો સૂસવાટા મારતો પવન પણ હું છું, અને નલીયામાં ઠરીને પડતું હિમ પણ! નવસારીના દાદાભાઈ નવરોજીની પારસી અગિયારીનો આતશ પણ મારો છે, અને ગોઘૂલિટાણે સોમનાથના શિવાલયમાં ઘંટારવ સાથે થતી આરતીની અગ્નિશિખા પણ મારી છે. મહાલના જંગલોમાં પાણીમાં ઠેકડાં મારતા આદિવાસી બાળકો મારા ધાવણથી ઉછરે છે, અને લાલ લાલ સનેડો ગાઈને ચ્યોં ચ્યોં જતા છોરા-છોરીઓ ય મારા ગાલે બચ્ચી ભરે છે.<br /> <br /> ગોંડલના ફાફડા-ભજીયાના ટેસડા મારી જીભમાંથી ઝરે છે અને સુરતની રતાળુની પુરી ખાવાથી પડતો શોષ પણ મારા ગળે પાંગરે છે. હળવદના ચૂરમામાં રેડાતી ઘીની લચપચતી ધાર છું હું, વડોદરાની ભાખરવડી ખાધા પછીનો સીસકાર છું હું. ભાવનગરી ગાંઠિયામાં મરીનો દાણો હું છું, અને રાજકોટના સંચાના આઈસ્ક્રીમ પર મુકાયેલો ચેરીનો બોલ પણ હું જ છું. મેં જેટલા રસથી એકલવીર જોધા માણેક, દાના દુશ્મન જોગીદાસ<br /> ખુમાણની બહારવટાની શૌર્યકથાઓના ધૂંટડા ભર્યા છે, એટલા જ રસથી વલસાડની હાફૂસ અને જૂનાગઢની કેસરના અમૃતરસના પણ ધૂંટડા ગટગટાવ્યા છે. મારી થાળીમાં ષટરસ છે, મારા હોઠ પર પાનથી લાલ થયેલ તંબોળરસની લાલિમા છે, અને મારા ગલોફામાં ઝેરી ગૂટકાના ચાંદાની કાલિમા પણ છે.<br /> <br /> મારે ત્યાં સ્વયમ નટરાજના અર્ધાંગિની પાર્વતીએ પૌરૂષના રૌદ્રરસ સામે પ્રકૃતિના લાસ્યરસ સમું શીખેલું નૃત્ય, અનિરૂઘ્ધના પ્રેમમાં પડી કૃષ્ણના ઘેર સાસરે આવનાર કૈલાસશિષ્યા ઉષાએ રાસના સ્વરૂપમાં રોપ્યું છે. મોઢેરાના સૂર્યમંદિરના મૈથુનશિલ્પોમાં ઉપસતા ઉન્નત ઉરોજની પુષ્ટ ગોળાઈ પર લપસતી નજર છું હું! અને રાણકી વાવની શિલ્પાંગના તણા નિતંબે સરકતો કંદોરો છું હું! મારા હોંઠો પર<br /> વલસાડ પાસે જન્મેલા કામસૂત્રના ઋષિ વાત્સ્યાયને વર્ણવેલા ચુંબનની ભીનાશ હજુય તરવરે છે.<br /> <br /> હું બ્રહ્મચારી યોગાચાર્યોની સનકમાં પણ છું, અને વિશ્વના સૌથી લાંબા નૃત્યોત્સવ નવરાત્રિમાં હિલ્લોળ લેતી નવયૌવનાઓના સુંવાળી ત્વચા પર ઠુમકતી ઝાંઝરની ખનકમાં પણ છું! હું ભેંકાર રડીને લોહીના આંસુએ અગનવર્ષા કરતા માંગડાવાળાની અઘુરી પ્રીત છું. હું શેણી માટે એક હજાર નવચંદરી ભેંસો એકઠી કરવા ગયેલા વીજાણંદના રાવણહથ્થા પર પીગળતું ગીત છું. ઓઢા અને હોથલનું આલિંગન છું હું, અને<br /> ખેમરો લોડણનું આકર્ષણ છું હું! મેં તાંબાવરણી છાતી કાઢીને બરડા જેવા ડુંગર ધમરોળતા મેર-આહીર જુવાનોની રૂંવાડે રૂંવાડે છલકતી મર્દાનગી જોઈ છે અને મારા ડેનિમ થકી જ ભારતભરની યુવતીઓની લચકતી ચાલ પર વીંટળાતી બ્લ્યુ જીન્સની સિડક્ટિવ કાંચળી જોઈ છે. ભૂ્રણ હત્યાથી માત્ર દીકરી હોવાને લીધે ઘોંટાઈ જતા જીવનની ધૂટનનો મૌન ચિત્કાર પણ હું છું.<br /> <br /> ડાર્લિંગ , હું ગુજરાત છું!<br /> સ્ટેચ્યુ ઓફ લિબર્ટીની મશાલમાંથી અંગારા લઈને અમેરિકા અજવાળનાર અને બિગ બેન ટાવરના ડંકા તળે ડંકો વગાડનાર એન.આર.જી. છું હું. વાયબ્રન્ટ મકરસંક્રાંતિના પતંગ ચગાવવા કરતા કાપવાનો વઘુ શોક રાખનાર કાચપાયેલો માંજો છું હું. હું હજાર નંગ પુસ્તક નથી જીરવી શકતું પણ રોજ અડધો કરોડ અખબારી નકલો પચાવી જાવ છું! કણબીનું હળ છું, કસબીની હથોડી છું. હું હોળીની પીળી ઝાળ છું અને દીવાળીની સતરંગી<br /> રંગોળી છું. હું નર્મદના ડાંડિયે પીટાયેલા મારા આકારનો પોકાર છું. હું કાકાસાહેબ કાલેલકર અને ફાધર વાલેસનું સાસરિયું છું. હું મુનશીની અસ્મિતા છું અને મેઘાણીની રસધાર છું.<br /> <br /> હું જુમા ભિસ્તીના દેહ પર વળેલો પરસેવો છું. દીકરીના કાગળની વાટ જોતા કોચમેન અલી ડોસાની આંખે નેજવું કરતી કરચલિયાળી હથેળી છું. પંગુ મંગુની અમરતકાકી માટે ઉઠતી ચીસ મેં સાંભળી છે. સંતુ રંગીલીની તળપદી ગાળો ય મારા કાને ઉઠી છે. કાળુ અને રાજુની આંગળી ઝાલીને મેં છપ્પનિયો ભોગવ્યો છે. સરસ્વતીચંદ્રની કુમુદસુંદરીનો ઘરસંસાર ડોકિયાં તાણીને જોયો છે. જાણી જાણીને ઝેર પીધાં પછી યે મેં<br /> અમૃતાનું આચમન કર્યું છે. પ્રોફેસર કોનારક શાહ ક્યાંક લીલા અંધકારમાં જટાયુ બની મારા અક્ષરદેહ ફરતે ચકરાવો લે છે. ઉપનિષદના અસ્તિત્વનો ઉત્સવ ક્યાંક રાતદિવસના રસ્તે પ્રેમ કરતા વ્હાલમની જેમ મને જડી જાય છે. મારા ખભે શિયાળાની સવારનો તડકો કૂદાકૂદ કરે છે. હું ધરતીની આરતી ઉતારૂં છું. હું સત્યના પ્રયોગોનો ચરખો છું, અને માણસાઇના દીવાનો તણખો છું. ક્ષિતિજ અને કુમારના પીળા પડી<br /> ગયેલા પાનાઓને કોરી ખાતી ઉધઈ પણ હું જ છું.<br /> <br /> મિયાં ફૂસકીની ટોપી અને ગલબા શિયાળની જામફળની ટોપલી યે મારી જ હતી. બકોર પટેલના હાથ પર પડતી વાઘજીભાઈની હું તાળી છું. મેં અનુભવી છે પીળા રૂમાલની ગાંઠની ભીંસ, સેના બારનિશની ચુસ્ત છાતીએ સંપુટ આપનારી મારી હથેળીના સળ ઉઠેલા છે. નૌતમલાલની ચાંદીની મૂઠવાળી લાકડીની ઠક ઠક મને હજુ સંભળાય છે. છ અક્ષરના નામમાંથી ઉઠેલો ત્રણ અક્ષરના નામનો સોનલવરણો પોકાર મારા કાળજે ત્રોફાય છે. મોબાઈલની<br /> કોલર ટયુનમાં નયનને બંધ રાખીને ગઝલ સંભળાય ત્યાં હું રણકું છું. પન્નાભાભી જાય છે, પણ આભડછેટ જતી નથી એ વિચારે હું ઝબકું છું. ઉપેન્દ્ર ત્રિવેદી-રમેશ મહેતાનો લહેકો પણ હું છું અને કાંતિ મડિયા- સિઘ્ધાર્થ રાદેરિયાનો રંગીલો ચટકો પણ હું છું. હું તોફાની ટપુડો છું, હું તુલસી વિરાણી છું, મારે ત્યાં કંકુ ખરે ને સૂરજ ઉગે છે, અને મારી આંખે કંકુના સૂરજ આથમે છે.<br /> <br /> હા, હું ગુજરાત છું.

હા, હું ગુજરાત છું.

જ્યા જ્યા વસે ગુજરાતી ત્યા ત્યા સદા ગુજરાત દોસ્ત, હું ગુજરાત છું. જેના મેળામાં રાજુડીનો ને’ડો લાગે છે એ ગુજરાત. જયાં રૂપની પૂનમ પાછળ પાગલ...

+ Read more »

સુખ

સુખ<br /> એટલે એક સ્મિત,<br /> વરસાદનું એક ઝાપટું,<br /> સવારે બગીચામાં ઊગેલું એક ફૂલ,<br /> એક સંબંધ,<br /> હાથમાં પકડાયેલો એક હાથ ,<br /> ચોરીથી મળી ગયેલું ચુંબન<br /> કે<br /> આંખ મીંચો<br /> પછી જ દેખાતો<br /> એક ચહેરો..<br /> સુખ એટલે<br /> ભુલાઈ ગયેલો કોઈ મિત્ર,<br /> જોયેલી કોઈ સારી ફિલ્મ,<br /> સાંભળેલો કોઈ સારો<br /> જૉક.<br /> સુખ એટલે<br /> મોડું થતું હોય ત્યારે<br /> કોઈકે આપેલી લિફટ,<br /> સુખ એટલે<br /> સખત ભાવતું ભોજન.<br /> સુખ એટલે<br /> આખા દિવસની સખત મહેનત પછી આંખ મીંચો<br /> અને<br /> તરત જ આવી જતી ઊંઘ..<br /> સુખ એટલે<br /> થાકી ગયા હો ત્યારે મદદમાં આવી પહોંચતો કોઈ સહકર્મચારી..<br /> સુખ એટલે<br /> ટ્રેનમાં અચાનક મળી જતી સીટ.<br /> સુખ<br /> એટલે<br /> વાંચેલું કોઈ સારું પુસ્તક.<br /> સુખ એટલે<br /> ભેટમાં મળેલું કોઈ ફેવરિટ પરફ્યુમ.<br /> સુખ એટલે<br /> સવારે જોયેલું કોઈ તાજું ફૂલ.<br /> સુખ એટલે<br /> હાથમાં ઊંચકાયેલું તાજું જન્મેલું બાળક.<br /> સુખ એટલે<br /> ભીના થવાની ઇચ્છા<br /> હોય<br /> અને<br /> તૂટી પડેલો ધોધમાર વરસાદ.<br /> સુખ એટલે<br /> ઘેર પાછા ફરો ત્યારે રાહ<br /> જોતા જીવનસાથી,<br /> સુખ એટલે<br /> આપણે જેને ભુલાઈ ગયેલા માન્યા હોય એવી વ્યક્તિનું અચાનક મળી જવું.<br /> સુખ એટલે<br /> નહીં ધારેલી,<br /> નહીં માગેલી<br /> અને<br /> છતાં ખૂબ ઝંખેલી કોઈ કીમતી પળ...

સુખ

સુખ એટલે એક સ્મિત, વરસાદનું એક ઝાપટું, સવારે બગીચામાં ઊગેલું એક ફૂલ, એક સંબંધ, હાથમાં પકડાયેલો એક હાથ , ચોરીથી મળી ગયેલું ચુંબન કે આ...

+ Read more »

માણસાઇ ભૂલાઇ ન જાય

<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એક વખત કોઇ મોટા રાજ્યનો રાજા જંગલમાં શિકાર કરવા માટે નિકળ્યો. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">શિકારની શોધમાં એ ખુબ જ આગળ નીકળી ગયો અને રસ્તો ભુલી ગયો. આ ગાઢ જંગલમાં એનો ભેટો એક નવયુવાન ભરવાડ સાથે થયો. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">પેલો યુવાન રાજાને પોતાના નેસમાં લઇ ગયો અને પ્રેમથી જમાડ્યા પછી રાજાની સાથે આવીને છેક જંગલની બહાર મુકી ગયો.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રાજા આ ભરવાડ પર ખુબ રાજી થયો. એમણે નક્કી કર્યુ કે મારે આ યુવાનને મારા રાજ્યમાં નોકરી પર રાખવો છે.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">યુવાનના માતા-પિતા તો ખુબ ખુશ થયા. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ભરવાડ રાજાને ત્યાં નોકરીએ રહી ગયો.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રાજા તેના પર વિશ્વાસ રાખીને જુદા-જુદા કામો સોંપતો જાય અને યુવાન પુરી નિષ્ઠાથી એ કામો કરતો જાય.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બહુ થોડા જ સમયમાં આ યુવાન રાજાનો સૌથી માનિતો પ્રધાન થઇ ગયો આથી બાકીના દરબારીઓ આ યુવાનની ઇર્ષા કરવા લાગ્યા.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">યુવાન આખો દિવસ શું કરે છે એ બરાબર ધ્યાનથી જોવા લાગ્યા. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આ નિરિક્ષણ વખતે એક બાબત ધ્યાનમાં આવી કે યુવાન રોજ નગરની બહાર આવેલી એક અવાવરુ ઓરડીમાં એકલો જાય છે અને અડધો કલાક આ ઓરડીમાં રહે છે.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">દરબારીઓએ રાજાને આ બાબતે ફરીયાદ કરી.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રાજા એ યુવાન અને બધા દરબારીઓને સાથે લઇને પેલી ઓરડી પર તપાસ કરવા માટે ગયા.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બધાને એમ હતું કે યુવાન આ ઓરડીમાં કોઇ સંપતિ ભેગી કરીને સંતાડતો હશે.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ઓરડી ખોલી તો આખી ખાલી હતી એક ખુણામાં માણસના કદનો એક અરિસો હતો એ સિવાય કંઇજ નહી. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બધા દરબારીઓ ભોંઠા પડી ગયા. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એક દરબારીનું ધ્યાન ગયુ કે અરિસાની પાછળ એક પોટલીમાં કંઇક સંતાડેલું છે. </span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ પોટલી બહાર કાઢી એટલે ભરવાડે તે ન ખોલવા રાજાને વિનંતિ કરી પણ રાજાએ બધાની હાજરીમાં એ પોટલી ખોલી તો એમાંથી ભરવાડના જુના કપડા નિકળ્યા.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રાજાએ આ વિષે યુવાનને પુછ્યુ ત્યારે યુવાને સ્પષ્ટતા કરતા કહ્યુ </span>, " <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રાજાજી આ બધા જ દરબારીઓની વાત સાચી છે હું રોજ આ ઓરડીમાં આવું છું અને પછી આ પ્રધાનના કપડા કાઢીને ભરવાડના કપડા પહેરુ છુ અને પછી અરીસામાં જોઇને મારી જાત સાથે વાત કરુ છું કે તું મૂળભુત રીતે તો આ અરિસામાં દેખાય છે તે ભરવાડ જ છે આ તો માત્ર રાજાની કૃપાથી તું પ્રધાન બન્યો છે અને તું ત્યાં સુધી જ પ્રધાન છે જ્યાં સુધી રાજા ખુશ છે જ્યારે રાજા રુઠશે ત્યારે ફરી ભરવાડ જ થઇ જવાનો છે માટે સત્તાના નશામાં તું તારી જાતને ભુલી ન જતો."</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મિત્રો</span>,... <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આપણે જ્યાં છીએ એ આપણી મહેનત અને ભગવાનની કૃપાને કારણે છીએ.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મોટી સત્તા કે સંપતિ મળ્યા પછી એ યાદ રાખવું કે </span><span lang="HI" style="font-family: "Mangal","serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-language: HI; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">भगवान </span><span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આ બધુ પાછુ પણ લઇ શકે છે. સત્તા અને સંપતિના નશામાં માણસાઇ ભૂલાઇ ન જાય એ માટે સજાગ રહેવું.</span><o:p></o:p></div>

માણસાઇ ભૂલાઇ ન જાય

એક વખત કોઇ મોટા રાજ્યનો રાજા જંગલમાં શિકાર કરવા માટે નિકળ્યો. શિકારની શોધમાં એ ખુબ જ આગળ નીકળી ગયો અને રસ્તો ભુલી ગયો. આ ગાઢ જંગલમાં ...

+ Read more »

મારું મૃત્યુ

<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: magenta;">           </span></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: left;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><span style="color: magenta;">               મારું મૃત્યુ </span></span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રોજના જેવી જ એ સવાર હતી. મારે ઓફીસે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જવાનું હતું. આંગણામાં પડેલું છાપું ઉઠાવી છેલ્લા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">પાના પર મારી તસ્વીર જોઈ હું ચોંકી</span><span lang="GU"> </span><span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ઊઠ્યો.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ મારા અવસાનના સમાચાર હતા! મને એકદમ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આઘાત લાગ્યો. </span>‘ <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હા ! કાલે રાતે સૂતો હતો</span>,<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ત્યારે છાતીમાં થોડુંક દુખતું હતું ખરું. પણ પછી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તો હું ઘસઘસાટ ઊંઘી ગયો હતો ને </span>?’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું ઘડિયાળ તરફ નજર કરું છું. </span>‘<span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! દસ વાગી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ગયા છે. મારી ચા ક્યાં છે </span>? <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારે ઓફીસ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જવાનું કેટલું મોડું થઈ ગયું છે...</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! બધાં ક્યાં જતા રહ્યાં </span>? <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા આ રૂમની</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બહાર બધા કેમ ભેગાં થયા છે </span>?’ <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આટલાં બધા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">લોકો </span>? <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ચોક્કસ કાંઈક ગરબડ લાગે છે.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કોઈક રડી રહ્યા છે. બીજા ચુપચાપ ઉભા છે.</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! આ શું </span>? <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારું શરીર તો ફર્શ પર પડેલું છે. બધા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">સાંભળો હું તો અહીં છું</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ શરીરમાં નથી.</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ક્યાં કોઈ મને સાંભળે જ છે </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અલ્યાઓ ! હું મર્યો નથી</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જુઓ આ રહ્યો.</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મેં રાડ પાડી. પણ કોઈએ કશું સાંભળ્યું જ નહીં.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કોઈને મારામાં રસ હોય તેમ ન લાગ્યું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બધા નિશ્ચેતન પડેલા મારા શરીર તરફ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">શોકથી જોઈ રહ્યા હતા. હું ફરી મારા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">સુવાના ઓરડામાં ગયો.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મેં મારી જાતને પૂછ્યું</span>, ‘ <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">શું હું ખરેખર મરી ગયો છું </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારી પત્ની</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારું બાળક</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારાં મા બાપ</span>,<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા મિત્રો </span>– <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બધાં ક્યાં છે </span>?’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું બાજુના ઓરડામાં ગયો</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બધા ત્યા રડી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રહ્યાં હતાં</span>; <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એકમેકને આશ્વાસન આપી રહ્યાં</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હતાં. મારી પત્ની સૌથી વધારે આક્રંદ કરી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રહી હતી.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તેને સૌથી વધારે દુખ થતું હોય તેમ જણાતું હતું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા નાનકડા પુત્રને આ શું થઈ રહ્યું છે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તેની</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કાંઈ સમજણ પડતી હોય તેમ ન લાગ્યું. પણ તેની</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મા રડી રહી હતી</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એટલે તે પણ રડતો હોય તેમ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">લાગ્યું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! મારા એ વહાલસોયાને હું બહુ જ પ્રેમ કરું છું</span>,<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એમ કહ્યા વિના હું શી રીતે વિદાય લઈ શકું </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારી પત્નીએ મારી કેટલી બધી સંભાળ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">લીધી છે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તેમ કહ્યા વગર હું શી રીતે મરી શકું </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એક વાર તો એને હું કહી દઉં કે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું તેને અત્યંત ચાહું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">છું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! માબાપને એક વાર તો કહી દઉં</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કે હું જે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કાંઈ પણ હતો તે તેમના કારણે હતો. મારા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મિત્રો વિના મેં જીવનમાં ઘણી ભૂલો કરી</span><o:p></o:p></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હોત</span>; <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એમ એમને કહ્યા વિના</span>, <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું કઈ રીતે</span><o:p></o:p><br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">વિદાય લઉં </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ લોકોને મારી ખરેખર જરૂર હતી</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ત્યારે હું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તેમના કશા કામમાં આવ્યો નથી</span>; <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એની</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">દિલગીરી વ્યક્ત કર્યા વિના હું શી રીતે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મરી શકું </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જો ને પેલાં ખૂણામાં કોઈક છાના આંસુ સારી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">રહ્યો છે. અરે ! એ તો એક જમાનામાં મારો</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જીગરી દોસ્ત હતો. સાવ નાનકડા મતભેદ અને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ગેરસમજુતીના કારણે અમે બે છુટા પડ્યા</span>; <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અમારા અહમોના કારણે કદી ભેળા જ ન</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">થયા.</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું તેની પાસે ગયો અને મારો હાથ તેની તરફ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">લંબાવ્યો. મારે તેને મારી દિલગીરી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">સમજાવવી હતી. ફરી એના જીગરી બની જવું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હતું. </span>‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા દોસ્ત ! મને માફ કરી દે.</span>’ <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એમ કહેવું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હતું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરેરે ! એને મારો હાથ દેખાતો નથી </span>? <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ કેવો</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">નિષ્ઠુર છે </span>? <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું આટલી સરળતાથી મારું હૈયું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ઠાલવી રહ્યો છું</span>; <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તો પણ એ હજી કેટલો</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અભિમાની છે </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ખરેખર મારે આવા લોકો માટે લાગણીવશ ન થવું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જોઈએ. પણ એક સેકન્ડ. કદાચ એને મારો હાથ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">નહીં દેખાતો હોય </span>? <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ભૂલ્યો ! મારું શરીર તો</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બહારના ઓરડામાં પડેલું છે ને </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ઓ ભલા ભગવાન ! હું તો ખરેખર મરી જ ગયો છું. હું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા શબની બાજુમાં બેઠો. મને બરાબરનું રડવું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આવી ગયું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! મારા ભલા ભગવાન ! મને બસ થોડાક</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">દિવસ જીવતો કરી નાંખ. હું મારી પત્ની</span>,<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારાં માબાપ. મારા મિત્રો એ બધાંને એક</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">વખત સમજાવી દઉં કે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કે એ બધાં મને કેટલાં</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">વહાલાં છે... </span>‘<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એટલામાં મારી પત્ની મારી બાજુમાં</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આવી પહોંચી. એ કેટલી સુંદર દેખાય છે</span>?’ <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">બરાડી ઊઠું છું </span>,’<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અલી એ ! તું ખરેખર સુંદર છે.</span>” <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">પણ એને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ક્યાં મારા શબ્દો સંભળાય છે </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મેં કદી એને એવા શબ્દો પ્રેમથી કહ્યા હતા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ખરા </span>? ‘ <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું મોટી ચીસ પાડી દઉં છું</span>,” <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ભગવાન ! મહેરબાની કરીને મને થોડોક સમય</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જીવતો કરી દે!</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">હું રડી પડું છું.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મને એક જ છેલ્લી તક આપી દે મારા વહાલા ! હું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા વહાલસોયા બાળકને ભેટી લઉં. મારી</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">માને છેવટનું એક સ્મિત આપી દઉં. મારા બાપને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા માટે ગૌરવ થાય એવા બે શબ્દ એમને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કહી દઉં.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા બધા મિત્રોને મેં જે કાંઈ નથી આપ્યું</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">માટે એમની દિલગીરી માંગી લઉં. મારા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જીવનમાં હજી રહેવા માટે એમનો આભાર</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">માની લઉં.</span>’<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અને મેં ઊંચે જોયું અને હું ચોધાર આંસુએ રડી પડ્યો. મેં</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">ફરી એક પોક મૂકી. </span>‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! પ્રભુ</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મને છેલ્લી એક તક</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">આપી દે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા વહાલા !</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અને મારી પત્નીએ મને હળવેથી જગાડ્યો અને</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">વહાલથી કહ્યું </span>,” <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તમે ઊંઘમાં આમ કેમ રડી રહ્યા</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">છો </span>? <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તમને કંઈ થાય છે </span>? <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તમને ખરાબ સપનું આવ્યું</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">લાગે છે.</span>”<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> ‘<span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">અરે ! હું જીવું છું. મારી પત્ની મને સાંભળી શકે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">છે.</span>' <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મારા જીવનની આ સૌથી સુખદ પળ હતી.</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">મિત્રો....કાલે જ મરણ આવવાનું હોય એમ આજે</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જીવીએ તો </span>?<o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કોઈની માફી માંગવી હોય</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કોઈને કંઈ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">કહેવુ-સોપવુ હોય તો રાહ ન જોતા મિત્રો. દરેક દિવસ</span><o:p></o:p></div> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">જીવનનો છેલ્લો દિવસ છે</span>, <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">એમ સમજીને જીવી એ</span><o:p></o:p></div> <span lang="GU" style="font-family: "shruti" , "sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"> </span><br /> <div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0in;"> <span lang="GU" style="font-family: "Shruti","sans-serif"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">તો </span>?<o:p></o:p></div> </div>

મારું મૃત્યુ

                           મારું મૃત્યુ રોજના જેવી જ એ સવાર હતી. મારે ઓફીસે જવાનું હતું. આંગણામાં પડેલું છાપું ઉઠાવી છેલ્લા પાના ...

+ Read more »